ارتقا الگوهاي ارتباطي زوجين ايراني از طريق مداخله درماني- آموزشي گاتمن

Improving of Iranian couples marital communication patterns by Gottman’s psychoeducational intervention

بررسي مطالعات نشان مي دهد كه آموزش مهارتهاي ارتباطي به زوجين براي كاهش هزينه هاي عاطفي و اقتصادي زوجين و همچنين كاهش نرخ طلاق امري ضروري است. وليكن عليرغم اثربخشي بسيار بالاي مداخله درماني گاتمن به عنوان يكي از اثربخش ترين متد خانواده درماني، تحقيقات انجام شده در ايران ترجيها بر ارزيابي جلسات مشاوره انفرادي به شيوه گاتمن متمركز بوده است نه بر ارزيابي آزمايشگاهي مشاوره زوجين. پژوهش حاضر با هدف ارزيابي تاثير مداخله درماني-آموزشي گاتمن بر الگوهاي ارتباطي زوجين ايراني ساكن در شيراز انجام گرفته است. اين تحقيق يك مطالعه آزمايشي- طولي بوده است كه با استفاده از متد غربالگري( با پرسشنامه تجديد نظر شده سازگاري زناشويي اسپانير) و شاخصهاي خروج و ورود به مطالعه از بين 150 زوج ، 72 زوج (144 فرد) انتخاب گرديد. گروه آزمايش (36 زوج) در 8 هفته جلسه متناوب مداخله درماني - اموزشي گاتمن شركت و يك سال مورد پيگيري قرار گرفتند. متغير اصلي تحقيق (الگوي ارتباطي زوجين) ازطريق پرسشنامه الگوهاي ارتباطي زوجين كريستنسن و سالاوي مورد ارزيابي قرار گرفت. آزمون تحليل واريانس با اندازه گيريهاي مكرر نشان ميدهد كه مداخله درماني - اموزشي گاتمن توانسته است باعث افزايش معنا دار الگوي ارتباطي سازنده متفابل و كاهش معنادار الگوي ارتباطي توقع/كناره گيري و الگوي اجتنابي متقابل در طول زمان بشود. تاثير اين مداخله درماني تا يكسال حفظ شده است و اين اثربخشي استاندارد و به دور از جهت گيريهاي جنسيتي بوده است. اين مطالعه نشان داده است كه مفاهيم مداخله درماني- آموزشي گاتمن مي تواند اثر معنا داري بر ارتقا الگوهاي ارتباطي زوجين داشته باشد. نتايج اين تحقيق به ارتقا سطح دانش مربوط به اثربخشي طولاني مدت و ماندگار مداخله درماني- آموزشي گاتمن بر الگوهاي ارتباطي زوجين كمك مي نمايد. اين نتايج ميتواند يك رويكرد يكپارچه نگر از زير ساختهاي زندگي زوجيتي براي خانواده درمانگرها و مشاورين خانواده فراهم نمايد و بدين طريق آنها را در پايين آوردن نرخ طلاق در خانواده هاي ايراني و غير ايراني ياور باشد.