مروري برروش هاي حفظ پوشش مرزي در شبكه هاي حسگر بيسيم

يك شبكه حسگر بيسيم متشكل از تعداد زيادي گره¬هاي حسگر است كه در يك محيط به طور گسترده پراكنده شده و به جمع آوري داده از محيط پيرامون خود مي¬پردازند. يكي از كاربردهاي مورد توجه اين شبكه ها، به كارگيري آن ها در پشتيباني از مرزها مي باشد. ناحيه اي كه توسط مرز محصور شده است، مي تواند يك پايگاه نظامي، يك زيرساخت تاسيساتي )مثلاً نيروگاه برق ( و يا يك كشور باشد. با به كار گيري شبكه¬هاي حسگر در نوار مرزي، امنيت ناحيه مورد نظر تامين مي شود. پوشش مرزي نسبت به پوشش كامل ناحيه، به تعداد خيلي كمتري از گره حسگر نياز دارد. اين مدل از پوشش، يك مدل مناسب پوشش براي كاربردهاي تشخيص تجاوز يا نفوذ مي¬باشد. در اين نوع مدل پوشش عمليات پوشش طوري انجام مي¬گيرد كه اگر نفوذي از عرض ناحيه تحت پوشش صورت گيرد آن را بتوان تشخيص داد. در اين مقاله به روش¬هاي مختلف پوشش مرزي و همچنين الگوريتم هاي تشخيص نفوذ و حفظ پوشش مرزي و استفاده از زمانبندي به منظور افزايش طول عمر شبكه¬هاي حسگر بيسيم پرداخته مي شود.