راهبرد روسيه نسبت به مهار و مديريت بحران سوريه

پيشينۀ الگوي مديريت بحران منازعات بين‌المللي، عمدتا به ساختار دوقطبي و تعاملات دوابرقدرت باز مي‌گردد. اما با گذشت بيش از دو دهه از پايان عصر جنگ سرد، در مورد بحران سوريه يك توافق ضمني مبني بر عدم مداخلۀ گسترده از سوي قدرتهاي جهاني همچون روسيه به چشم مي‌خورد. ضرورت شناخت اين توافق ضمني را اين مقاله با بررسي اصول و اهداف مد نظر اين كشور در قالب اظهارات مقامات، كنش‌هاي ديپلماتيك، و جهت‌گيري‌هاي آنها در صحنه بين‌المللي منازعه دنبال خواهد كرد. در مديريت بحران بين‌المللي با رويكرد روسي استفاده از قدرت نظامي، ايدئولوژي، اقتصاد و تكنولوژي نظامي همواره نقشي تأثيرگذار داشته است و در دوران جديد در مديريت بحران بين‌المللي از قدرت نظامي و ديپلماسي انرژي با هدف احياي قدرت روسيه استفاده مي‌شود. مهار توسعه طلبي غرب به رهبري آمريكا، احياي قدرت تاريخي روسيه و گسترش حضور در حوزه نفوذ شوروي سابق به ويژه در مناطق پيراموني از اهداف اساسي در مديريت بحران روسي مي‌باشد. فرهنگ استراتژيك روسيه مبتني بر استفاده از قدرت نظامي و ساختار تصميم‌گيري متمركز همچنان استمرار يافته است، اما چند جانبه‌گرايي با هدف احياي قدرت روسيه، رويكرد جديد روسيه را تشكيل مي‌دهد.