بررسي آزمايشگاهي تاثير ميكروسيليس بر CBR و مقاومت تك محوري در خاك مارن تبريز تثبيت شده با آهك

امروزه صنعت حمل و نقل جايگاه مهمي را در ابعاد مختلف اقتصادي، سياسي و اجتماعي به خود اختصاص داده است. حمل و نقل يكي از زيرساخت هاي اساسي توسعه يافتگي در جوامع بشري محسوب مي گردد و توسعه و رشد اقتصادي كشورها وابسته به توسعه بخش حمل و نقل مي باشد. در هنگام اجراي راه هاي آسفالتي در يك منطقه جغرافيايي همواره شرايط ايده آل وجود ندارد و اغلب نياز به اصلاح خاك زمين هاي مورد نظر از جمله تثبيت خاك مي باشد. تثبيت بسترهاي سست و لايه هاي زيراساس و اساس با افزودن مواد تثبيت كننده از فنون رايج راهسازي مي باشد. خاك هاي ريزدانه وقتي در معرض رطوبت قرار بگيرند، معمولاً متورم شده و از مقاومت آنها كاسته مي شود، به همين علت وجود خاك هاي ريزدانه با قابليت تورم، به عنوان يكي از مشكلات رايج در مهندسي ژئوتكنيك شناخته مي شود. آنچه دراين تحقيق مورد ارزيابي قرار گرفت، تأثير افزودن ميكروسيليس برخواص ژئوتكنيكي خاك مارن تبريز تثبيت شده با آهك مي باشد، كه از طريق آزمايشات مكانيك خاك شامل، آزمايش مقاومت فشاري محصور نشده (UCS) و آزمايش نسبت باربري كاليفرنيا (CBR) بدست آمده است. آزمايشات موردنظر در آزمايشگاه مورد تاييد اداره كل راه و شهرسازي انجام گرفته و در نهايت به نتيجه مطلوبي براي تركيب اين افزودني ها بر اين نوع خاك رسيده كه از لحاظ اقتصادي و از لحاظ بالا بردن مقاومت خاك براي استفاده در پروژه هاي با اهميت و حجم بالا همچون راه سازي در منطقه مقرون به صرفه مي باشد. نتايج بدست آمده از اين آزمايشات تاثير خوب ميكروسيليس بر مقاومت تك محوري و مقاومت زهكشي نشده خاك مارن تثبيت شده با آهك دارد و باعث افزايش آنها مي شود. همچنين افزايش ميزان ميكروسيليس باعث افزايش ميزان CBR در خاك مارن تثبيت شده با آهك مي شود.