مروري بر شاخص هاي كمي و كيفي مسكن

شناخت و بررسي وضعيت مسكن در يك كشور منوط به شناسايي و تحليل عوامل تأثير گذار بر مسكن است. براي ارزيابي وضعيت مسكن مي توان شاخص هاي مسكن را كه به عنوان متغيرهاي قابل اندازه گيري مطرح مي شوند و كميت و كيفيت ابعاد مختلف مسكن را بيان مي كنند كه باعث روشن شدن وضعيت ساكنان مسكن مي شود. مقاله حاضر به مرور شاخص هاي كمي و كيفي مسكن مي پردازد كه باعث فراهم شدن يك ديدگاه سازماندهي شده و كامل از كارهاي انجام شده مي باشد. روش تحقيق كتابخانه اي و اسنادي است. با مروري بر شاخص ها به شاخص هاي مهم مسكن در بخش كمي و كيفي دست يافتيم كه شامل: شاخص هاي كمي: تراكم نفر در واحد مسكوني، تراكم خانوار در واحد مسكوني، متوسط اتاق در واحد مسكوني، اتاق براي هر خانوار، تراكم نفر در اتاق، تراكم خانوار در اتاق، تعداد واحد مسكوني براي هر هزار تن، تعداد اتاق براي هر هزار تن، كمبود واحد مسكوني، نسبت رشد خانوار به واحد مسكوني؛ شاخص هاي كيفي: نسبت مساكن با دوام، نحوه تصرف واحد مسكوني، تسهيلات و امكانات مسكن و...مي باشد كه مهمترين موضوع سنجش شاخص هاارائه تصوير مناسبي از وضع موجود و همچنين تدوين چشم انداز بخش مسكن مي باشد و براساس آن نيازهاي كمي و كيفي مسكن را مي توان ارزيابي كرد.