عوامل تاثيرگذار در توسعه شهري و جلوگيري از پراكندگي ناموزن آن در اراضي كشاورزي (مطالعه موردي: اراضي كشاورزي غرب اصفهان)

چنانچه رشد و گسترش كالبدي و فضايي شهر كنترل نگردد پديده اي به نام اسپرال شهري يا پراكنش افقي بي رويه را به وجود خواهد آورد كه از مهمترين پيامدهاي نامطلوب آن تخريب اراضي كشاورزي پيرامون شهرها ميباشد. اين موضوع از مهمترين مسائل براي مديران و برنامه ريزان شهرها در سطوح گوناگون است.در سالهاي اخير برنامه هاي متعددي جهت ساماندهي، مديريت و هدايت گسترش شهر در اراضي پيراموني تهيه شده است.اما به دليل عدم شناخت كافي از عوامل تاثير گذار و محرك توسعه،تحقق نيافته است. منطقه نه شهرداري اصفهان زماني جزء اراضي پيراموني شهر محسوب مي شد اما در طي دوره هاي مختلف با افزايش جمعيت و مهاجرت به شهر، اين اراضي با توسعه شهري به بافت شهر افزوده شدند اين منطقه به دليل مجاورت با رودخانه زاينده رود داراي زمينهاي مستعد كشاورزي و باغات بسياري بوده است كه متاسفانه طي چند دهه اخير بخش قابل توجهي از آنها از ميان رفته اند. اين پژوهش به بررسي اثر توسعه فيزيكي شهر اصفهان بر تخريب و تغييركاربري اراضي كشاورزي و باغات منطقه نه شهرداري اصفهان با هدف شناخت و تحليل عوامل تاثيرگذار ميپردازد. روش تحقيق توصيفي- تحليلي است. روش جمع آوري اطلاعات اسنادي و ميداني است. ابزار مورد استفاده نرم افزارهاي ENVIو ArcGis و داده هاي مورد استفاده تصاوير ماهواره اي و نقشه هاي كاربري اراضي منطقه مي باشد. نتايج تحقيق نشان مي دهد يك عامل يا فاكتور مسبب پراكنش افقي بي رويه شهر در اين منطقه نشده است بلكه مجموعه اي از عوامل اجتماعي،اقتصادي،محيطي-طبيعي و سياسي- مديريتي به صورت تركيبي دست به دست هم داده اند.