اثربخشي درمان هاي موج سوم بر يادگيري خودتنظيمي در دانش آموزان دچار اختلالات يادگيري در مقطع دوم متوسطه

اين پژوهش به منظور بررسي تاثير درمان هاي موج سوم بر خودتنظيمي يادگيري در دانش آموزان دچار اختلالات يادگيري انجام شد. روش پژوهش نيمه آزمايشي داراي طرح پيش آزمون و پس آزمون با گروه كنترل بود. جامعه آماري شامل كليه دانش آموزان دچار اختلالات يادگيري در مدارس دخترانه و پسرانه در مقطع دوم متوسطه بود. نمونه تحقيق شامل 30 نفر از دانش آموزان دچار اختلالات يادگيري كه در سال تحصيلي 96-1395كه به علت تشخيص وجود اختلالات يادگيري توسط مشاور مدرسه به يكي از مراكز درماني اختلالات يادگيري آموزش و پرورش ارجاع داده شدند، بود كه به شيوه نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند. افراد نمونه در دو گروه آزمايش (15نفر) و گروه كنترل (15نفر) قرار داده شدند. گروه آزمايش در جلسه هاي درمان هاي موج سوم برگرفته از پروتكل درماني موج سوم شريفي(1389) شركت داده شدند. گروه كنترل هيچ گونه مداخله اي دريافت نكرد. جهت گردآوري داده ها در اين پژوهش، از پرسشنامه هاي راهبردهاي يادگيري خود تنظيمي زيمرمن و مارتينز-پونز(1986) و سنجش مشكلات يادگيري كلورادو ويلكات و همكاران (2007) استفاده شد. دربخش آمار توصيفي از (جدول توزيع فراواني، ميانگين، انحراف استانداردو...) ودربخش آمار استنباطي از آزمون تحليل كواريانس استفاده شد. تجزيه وتحليل نتايج نشان داد كه درمان هاي موج سوم بر يادگيري خودتنظيمي در دانش آموزان دچار اختلالات يادگيري در مقطع دوم متوسطه موثر است.