ارزيابي مقدار حداقل درز انقطاع در سازه هاي قاب خمشي ويژه واقع بر شمع به روش آناليز تاريخچه زماني خطي با در نظر گرفتن اندركنش خاك و سازه

يكي از خسارت هاي ناشي از زلزله، برخورد دوسازه مجاور هم با فاصله ناكافي است. در پژوهش حاضر، مقدار فاصله لازم بين سازه هاي قاب خمشي ويژه واقع بر شمع با در نظر گرفتن اثرات ساختگاهي و اندركنش خاك و سازه با استفاده از آناليز ديناميكي تاريخچه زماني مورد ارزيابي قرار گرفته است. براي اين منظور تعدادي سازه كه داراي مشخصات هندسي و ديناميكي متفاوتي هستند برروي خاك هاي متفاوت، در كد منبع باز OpenSees مدلسازي شده و تحت اثر دو مولفه از دو زلزله دور از گسل مورد آناليز تاريخچه زماني قرار گرفته اند. مقادير بيشينه جابجايي سازه ها تعيين گرديده و اين مقادير با حداقل درز انقطاع پيشنهادي توسط آيين نامه هاي طراحي لرزه اي ايران (استاندارد 2800) و هندوستان مقايسه شده است؛ نتايج تحليل ها نشان مي دهد كه مقادير درز انقطاع پيشنهادي اين آيين نامه ها، وقتي كه اثرات اندركنش خاك و سازه لحاظ گردد، كافي نبوده و نياز به بازبيني دارد.