نقش روابط ترموديناميك در پارامتر تنش موثر در خاك هاي غيراشباع

خاك ها يك محيط سه فازي هستند كه شامل فاز هاي جامد (دانه هاي جامد خاك)، مايع (آب) و گاز (هواي موجود در بافت خاك) مي باشند. از نظر طبقه بندي خاك ها بر اساس ميزان طوبت موجود در آن ها، خاك ها به دو دسته خاك هاي اشباع (همه منافذ خاك با آب پر شده است) و خاك هاي غير اشباع (بخشي از منافذ خاك با آب پر شده است) تقسيم مي شوند. ساليان زيادي خاك هاي غير اشباع در طراحي و تجزيه تحليل ساخت و سازه هاي مهندسي عمران، يا ناديده گرفته مي شدند يا در مقايسه با چارچوب سنتي مكانيك خاك اشباع، به طور نامناسبي مورد استفاده بوده اند. با هدف شبيه سازي رفتار هيدرومكانيكي اين خاك ها، بايد تنش موثر در خاك هاي غير اشباع را محاسبه نمود. در سال هاي اخير، روش تنش موثر در مدل هاي ساختاري خاك هاي غير اشباع، توجه زيادي را به خود جلب كرده است. در اين روش، پارامتر تنش موثر نقش مهمي را ايفا مي كند كه بايد به درستي انتخاب شده باشد. تا كنون روابط مختلفي براي محاسبه پارامتر تنش موثر ارائه شده است. در اين پژوهش ابتدا به بيان نقش روابط و قوانين ترموديناميك در رابطه پارامتر تنش موثر پرداخته مي شود و سپس ايده اي مناسب جهت دستيابي به پارامتر تنش موثر ارائه مي گردد و در انتها با استفاده از داده هاي آزمايشگاهي به مقايسه اين روش با روش هاي ديگر در ارائه پارامتر تنش موثر، پرداخته مي شود.