مردم شناسي قوم لك و سير تاريخي و تحولي گويش لكي منجيل ،رودبار و لوشان

اين مقاله به مطالعه گويش لكي و قوم لك منجيل ، رودبار و لوشان پرداخته است، ضمن بررسي تاريخي تطبيقي و تحولي واجگان اين گويش، واژگاني از آن را ريشه يابي كرده و بر آن تفسير نوشته است، اين واژگان علاوه بر بي نظيري و منحصر بفرد بودن در هيچ يك از ديگر زبان ها و گويش هاي ايراني رايج ديده نمي شود و يا لااقل براي گويشوران آنها منسوخ بوده و كاربردي نمي باشند ، همچنين واژگاني را استخراج نموده كه فقط دركتيبه هاي فارسي باستان، متون اوستا و متون پهلوي يافت مي شوند و نيز ديگر واژگاني كه ساختار هندواروپايي داشته و با ديگر زبان هاي مهم هندواروپايي همچون انگليسي تطبيق يافته و ريشه يابي شده و به نظر مي رسد اين يافته هاي واژگاني براي جايگزيني و برابرنهادي وام واژه هاي وارد شده جانشين مناسبي باشند و فرهنگستان زبان و ادب فارسي مي تواند آنها را كاربردي نمايد. آنچه براي نگارنده اهميت داشته وجود زبان و يا گويش لكي بوده كه هنوز ساختار آوايي و واژگاني باستاني قوي خود را حفظ نموده اما نه تنها از آن بهره نگرفته شده بلكه مورد بي مهري قرار گرفته و به دست فراموشي سپرده شده است.