نقد پسااستعماري آثار غلامحسين ساعدي

در مقطعي از تاريخ، ايران شاهد حضور كشورهاي بيگانه از جمله انگلستان، روسيه و بعدها آمريكا بود. اين اين حضور تبعات سياسي، اجتماعي و فرهنگي خاصي را به دنبال داشت. ساعدي شاهد اين حضور در آذربايجان و آثار آن در جنوب كشور بود و در نوشته هايش مانند غريبه در شهر، عزاداران بيل، دنديل،چوب به دست هاي ورزيل،ترس و لرز، پرندگان در طويله به حضور بيگانگان مي پردازد. در اين آثار به نقش زنان به عنوان «ديگري »»تضعيف شده در جامعه استعماري، استحاله شخصيت فردي، از دست دادن هويت بومي جمعي، استبداد به عنوان زمينه ساز استعمار،استفاده استعمارگر از قدرت و دانش در تضعيف استعمار شده و مبارزه به عنوان راهكاري در مقابل استعمار اشاره شده است.