بررسي ميزان انگيزش شغلي و تاثير آن بر رفتار كاركنان دانشگاه دريانوردي و علوم دريايي چابهار

نيروي انساني از اركان مهم هر سازمان به شمار مي آيد و همواره مورد تاكيد صاحب نظران در مديريت منابع انساني بوده است . كاركنان دانشگاه دريانوردي و علوم دريايي چابهار نقش بسزايي در تربيت نيروي متخصص در صنعت دريانوردي كشور دارند . ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ ﻗﺼﺪ دارد ﺑﻪ ﺑﺮرﺳﯽ ميزان انگيزش شغلي و تاثير آن بررفتارﮐﺎرﮐﻨﺎن داﻧﺸﮕﺎه دريانوردي و علوم دريايي چابهار ﺑﭙﺮدازد. ﻟﺬا ﺗﺤﻘﯿﻖ ﺣﺎﺿﺮ از ﺣﯿﺚ ﻫﺪف، از ﻧﻮع ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت ﮐﺎرﺑﺮدي، ازﺑﻌﺪ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ زﻣﺎن ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻧﮕﺮ و از ﻟﺤﺎظ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻧﺘﺎﯾﺞ آن، ﻧﺘﯿﺠﻪ ﮔﺮا ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ. ﻫﻢ ﭼﻨﯿﻦ اﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶ از ﻧﻈﺮ ﺟﻤﻊ آوري داده ﻫﺎ از ﻧﻮع ﺗﻮﺻﯿﻔﯽ و در ﻣﯿﺎن روش ﻫﺎي ﺗﺤﻘﯿﻖ ﺗﻮﺻﯿﻔﯽ، ﺗﺤﻘﯿﻖ ﭘﯿﻤﺎﯾﺸﯽ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﻣﻬﻢ ﺗﺮﯾﻦ ﻣﺰﯾﺖ آن ﻗﺎﺑﻠﯿﺖ ﺗﻌﻤﯿﻢ ﻧﺘﺎﯾﺞ ﺑﺪﺳﺖ آﻣﺪه اﺳﺖ. ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺗﻘﺴﯿﻢ ﺑﻨﺪي ﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ در ﺗﺤﻘﯿﻖ ﭘﯿﻤﺎﯾﺸﯽ از ﻟﺤﺎظ ﻧﺤﻮه و دﻗﺖ ﺑﺮرﺳﯽ، ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ از ﻧﻮع ﻣﻘﻄﻌﯽ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ. ﺟﺎﻣﻌﻪ آﻣﺎري ﻣﻮرد ﻧﻈﺮ ﮐﻠﯿﻪ ﮐﺎرﮐﻨﺎن داﻧﺸﮕﺎه دريانوردي و علوم دريايي چابهارﻣﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﮐﻪ ﺗﻌﺪاد آن222 ﻧﻔﺮمي ﺑﺎﺷﺪ. ﺑﺮ اﺳﺎس ﻓﺮﻣﻮل ﮐﻮﮐﺮان و ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﻧﻤﻮﻧﻪ ﮔﯿﺮي ﺗﺼﺎدﻓﯽ ساده 100 ﻧﻔﺮ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻧﻤﻮﻧﻪ آﻣﺎري اﻧﺘﺨﺎب ﺷﺪند . ﺟﻬﺖ ﮔﺮد آوري داده ﻫﺎ از ﭘﺮﺳﺶ ﻧﺎﻣﻪ اﺳﺘﺎﻧﺪارد ﯾﺎدﮔﯿﺮي ﺳﺎزﻣﺎﻧﯽ ﻧﯿﻔﻪ، ﭘﺮﺳﺶ ﻧﺎﻣﻪاﺳﺘﺎﻧﺪارد اﻧﮕﯿﺰش ﺷﻐﻠﯽ ﻓﺮدرﯾﮏ ﻫﺮزﺑﺮگ و ﭘﺮﺳﺶ ﻧﺎﻣﻪ اﺳﺘﺎﻧﺪارد رﺿﺎﯾﺖ ﺷﻐﻠﯽ ﮔﻠﻤﻦ اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪ .ﺟﻬﺖ ﺗﺠﺰﯾﻪ و ﺗﺤﻠﯿﻞ داده ﻫﺎ از آمار توصيفي و آمار استنباطي ( آزمون نرماليته ، همبستگي پيرسون ، دوربين واتسون و تحليل رگرسيون ) استفاده شده است . نتايج تحقيق نشان داد كه نظارت صحيح و ارتباط سالم با كاركنان مي-تواند موجب رضايت بيشتر گردد.