ارزيابي فراواني وقوع كلاس هاي مختلف خشكسالي برمبناي شاخص هاي RDI اصلاح شده و SPEI (مطالعه موردي: ايستگاه سينوپتيك تهران)

از جمله مهمترين پارامترهاي موثر بر تشديد اثرات خشكسالي فراواني وقوع خشكسالي مي باشد. در مطالعه حاضر اقدام به بررسي شدت خشكسالي و فراواني وقوع آن در ايستگاه تهران بر مبناي شاخص هاي RDI اصلاح شده و SPEI در مقياس زماني يك ماهه گرديد. در اين راستا از پارامتر هاي اقليمي ماهانه ايستگاه تهران شامل متوسط بارندگي، متوسط حداقل و حداكثر دما، متوسط رطوبت نسبي، متوسط سرعت باد و متوسط ساعات آفتابي روزانه در طول ماه طي دوره آماري 1967 الي 2014 استفاده گرديد. نتايج اين مطالعه نشان داد بر مبناي شاخص RDI اصلاح شده بيشترين فراواني وقوع خشكسالي به ترتيب در كلاس هاي خشكسالي نرمال، تر سالي متوسط و خشكسالي متوسط رخداده است. بر مبناي شاخص SPEI بيشترين فراواني وقوع خشكسالي به ترتيب در كلاس هاي خشكسالي نرمال، تر سالي متوسط، خشكسالي متوسط، خشكسالي شديد و تر سالي شديد رخداده است. آزمون مقايسه ميانگين بين سري داده هاي RDI اصلاح شده و SPEI برمبناي روش Wilcoxon نشان داده كه ميانگين دو سري داد ها در سطح 5 درصد داراي تفاوت معني داري نيستند اما بر مبناي آزمون Mean Rank سري داده هاي SPEI به شكل غير معناداري از سري داد هاي RDI اصلاح شده بزرگتر مي باشد.