نقش باورهاي ديني و مهارتهاي ارتباطي در رضايت زناشويي معلمان متاهل ناحيه 1 تبريز

هدف پژوهش حاضر بررسي رابطه بين باورهاي ديني و مهارت هاي ارتباطي با رضايت زناشويي در بين معلمان متاهل ناحيه 1 تبريز مي باشد. روش تحقيق توصيفي از نوع همبستگي است و همچنين از لحاظ هدف تحقيق جزء تحقيقات كاربردي مي باشد. جامعه آماري اين پژوهش شامل معلمان متاهل مدارس ناحيه 1 تبريز به تعداد 2721 نفر مي باشد. شيوه نمونه گيري اين تحقيق، نمونه گيري تصادفي طبقه اي مي باشد كه در كل 336 نفر انتخاب شده است. براي جمع آوري اطلاعات از نمونه آماري از سه پرسشنامه استاندارد، پرسشنامه باورهاي ديني گلاك و استارك، پرسشنامه مهارتهاي ارتباطي بارتون، رضايت زناشويي اينريچ استفاده شده است. براي تجزيه و تحليل داده ها از آزمون همبستگي پيرسون و آزمون رگرسيون چندگانه استفاده شده است. نتايج حاصل نشان مي دهد كه بين باورهاي ديني و مهارتهاي ارتباطي با رضايت زناشويي رابطه مثبت معني دار وجود دارد. همچنين تحليل رگرسيون نشان داد كه باورهاي ديني قويترين سهم را براي پيش بيني متغير ملاك فراهم مي كند (399/0)