نقش كمال گرايي و طرحواره ناسازگار اوليه در پيش بيني رضايت زناشويي دانشجويان متاهل

هدف از پژوهش حاضر بررسي نقش رابطه كمال گرايي، طرحواره ناسازگار اوليه در پيش بيني رضايت زناشويي دانشجويان متأهل مي باشد. جامعه آماري پژوهش حاضر شامل كليه دانشجويان متاهل دانشگاه آزاد اروميه مي باشد. نمونه پژوهش شامل150 نفر از دانشجويان متاهل مي باشد كه به روش غيرتصادفي در دسترس انتخاب شده اند. ابزار مورد استفاده شامل پرسشنامه كمال گرايي چند بعدي هويت و فيلت، پرسشنامه طرحواره ناسازگار اوليه و پرسشنامه رضايت زناشويي اينريچ مي باشد. براي تجزيه و تحليل داده ها و پاسخ به فرضيه هاي پژوهش از روش همبستگي چندگانه و رگرسيون استفاده شده است. يافته هاي پژوهش نشان مي دهد كه بين كمال گرايي و مولفه هاي آن (كمال گرايي خودمدار ، كمال گرايي ديگر مدار، كمال گرايي جامعه مدار) با رضايت زناشويي همبستگي منفي و معني داري وجود دارد (01/0 p). همچنين بين طرحواره هاي ناسازگار و مولفه هاي آن (محروميت هيجاني، رها شدگي، بي اعتمادي/ بد رفتاري، انزواي اجتماعي/ بيگانگي، نقص/ شرم، آسيب پذيري، گرفتار، اطاعت، ايثار، بازداري هيجاني، معيارهاي سرسختانه، استحقاق و خويشتن داري) با رضايت زناشويي رابطه معني داري مشاهده شد (01/0 p) و بين كمال گرايي و طرحواره هاي ناسازگار اوليه و مولفه هاي آن (محروميت هيجاني، رها شدگي، بي اعتمادي/ بد رفتاري، انزواي اجتماعي/ بيگانگي، نقص/ شرم، آسيب پذيري، گرفتار، اطاعت، ايثار، بازداري هيجاني، معيارهاي سرسختانه، استحقاق و خويشتن داري) در بين دانشجويان رابطه معني داري مشاهده شد (01/0 p). مي توان نتيجه گرفت كه كمال گرايي و طرحواره ناسازگار اوليه مي تواند رضايت زناشويي دانشجويان متأهل را پيش بيني نمايد.