كاني‌شناسي و رخداد كانسنگ اكسيدي-سولفيدي كانسار انگوران (غرب زنجان): شواهد تصاوير ميكروسكوپ الكتروني روبشي (SEM) و ژئوشيمي

كانسار روي و سرب انگوران در غرب استان زنجان، يكي از بزرگترين كانسارهاي سولفيدي روي-سرب در ايران محسوب مي شود. از لحاظ سنگ شناسي، منطقه شامل سنگهاي گنيس، آمفيبوليت، ميكاشيست و آهك بلورين به سن پركامبرين است كه توده معدني، به طور عمده بين واحد سنگ آهك بلورين و واحدهاي سنگي شيست قرار گرفته است. از ديدگاه ساختاري در منطقه سه گسل در بخشهاي شرقي، شمالي و غربي معدن وجود دارد كه نقش مهمي در كاني سازي و مهاجرت سيال كانه ساز از عمق به سطح ايفا مي كنند. به طور كلي مجموعه كانيهاي تشكيل شده را مي توان به دو گروه سولفيدي و غيرسولفيدي شامل كانيهاي اكسيدي و كربناتي تقسيم كرد كه طي دو مرحله هيپوژن و سوپرژن تشكيل شده اند. كانيهاي بخش سولفيدي كه عمدتا متعلق به فاز هيپوژن هستند شامل اسفالريت و به مقدار كمتر گالن، پيريت و آرسنوپيريت است كه كلسيت، دولوميت، مسكويت، انيدريت و كوارتز مهمترين كانيهاي گانگ همراه آن محسوب مي شوند. از مهمترين كانيهاي بخش غيرسولفيدي نيز كربنات روي يا اسميت زونيت است كه در دو مرحله طي فاز هيپوژن تشكيل شده است. بر اساس مطالعات ژئوشيميايي عناصر آرسنيك، نقره، روي، آهن و كادميم با افزايش عمق روند افزايشي داشته و سرب روند خاصي نشان نمي دهد. همچنين در كانسنگ سولفيدي عناصر نقره با جيوه و كلسيم با منيزيم و در كانسنگ كربناتي عناصر سرب با آرسنيك و نقره با جيوه داراي همبستگي بالايي هستند.