بررسي جابه جايي‌هاي عمودي سطح پوسته‌ي زمين در منطقه شمال شرق با استفاده داده‌هاي GPS و Leveling

هدف از انجام اين پژوهش بررسي جابه جايي‌هاي عمودي سطح پوسته‌ي زمين در منطقه شمال شرق با استفاده داده‌هاي GPS و Leveling مي باشد. در اين تحقيق داده‌ها مربوط به 20 ايستگاه دائمي GPS از شبكه دائمي GPS ايران با پوشش زماني 10 سال در فواصل سال‌هاي 2006 تا 2016 جهت ايجاد سري زماني موقعيت روزانه انتخاب گرديد. تمامي مشاهدات GPS و داده‌هاي فرعي مورد استفاده در اين آناليز از SOPAK و سازمان نقشه‌برداري كشور جمع‌آوري شده است.نتايج كه بيشترين ميزان فرونشست منطقه مربوط به توس به ميزان 44 /1 متر و بيشترين بالاآمدگي مربوط به تربت‌جام به ميزان حدود 03/ 0 متر در طي 7 و 10 سال مي باشد. همچنين پس از بررسي خطوط ترازيابي دقيق درجه يك مربوط به شبكه سراسري ايران در منطقه شمال شرق (مربوط به سال هاي 82 و 71)، نتايجي كه از اين 2 دوره حاصل شد بدين صورت بود كه بيشترين ميزان فرونشست مربوط به خط BCBK2 (نيشابور) به ميزان 81/ 0 متر و بيشترين بالا آمدگي به ميزان 035/ 0 متر مربوط به خط BLBZ (تايباد) مي باشد.