نشانه شناسي دلالت هاي زبان بدن در قصايد عربي خاقاني

زبان غير كلامي كه زبان بدن (body language) از مهم ترين مؤلفه هاي آن به حساب مي آيد از اهميت ويژه اي در انتقال مفاهيم و احساسات برخوردار است. شاعران و نويسندگان نيز بر اين نكته توجّه داشته اند و از به كار گيري اين زبان غافل نمانده اند. در ميان شاعران مي توان به خاقاني اشاره كرد. در اين پژوهش بر آنيم كه با استفاده از روش نشانه شناسي، كار بردها و دلالت هاي زبان بدن را در قصايد عربي خاقاني مورد بررسي قرار دهيم. نتايج اين پژوهش بيانگر آن است كه وي از به كارگيري زبان بدن در قصيده هاي عربي اش كه زمينه ي مدح و ستايش دارد، غافل نمانده است و آن را راهي مؤثر در انتقال احساساتش مي داند. دلالت ها و كاربرد هاي اين زبان در قصيده هاي مدحي اش قابل توجه است، بگونه اي كه با استفاده از زبان بدن واكنش خودش را در برابر ممدوحش به شيوه اي رمزگونه به تصوير كشيده است. و بسامدها نشان مي دهد كه او از ميان اعضاي بدن توجه ويژه اي بر به كارگيري چشم داشته است. وي زبان بدن را براي بيان دلالت هاي خشنودي، ناخرسندي، حسرت، ترس، اشتياق، تمسخر و شگفتي و تعجب به كار گرفته است.