شماره ركورد كنفرانس :
4232
عنوان مقاله :
تحليل كاربرد روشهاي سنتي و نوين استحصال آب باران در مناطق خشك و نيمه خشك
پديدآورندگان :
ملكي محسن Mohssenhemmati@gmail.com دانشگاه آزاد اسلامي، استاديار واحد خلخال، باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، خلخال، ايران , همتي محسن - دانشگاه آزاد اسلامي، واحد خلخال، باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، خلخال، ايران , همتي افسانه دانشگاه آزاد اسلامي، واحد تنكابن، باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، تنكابن، ايران
كليدواژه :
استحصال آب , مناطق خشك , روشهاي نوين , هوتك , دگار
عنوان كنفرانس :
پنجمين همايش ملي سامانه هاي سطوح آبگير باران
چكيده فارسي :
فرآيند استحصال و جمع آوري آب پديده جديد و نويني نيست چرا كه ما فرهنگ سنتي غني و پرباري را در اين زمينه از تجربيات پيشينيان خو د به يادگار داريم. قدمت روشهاي بومي مديريت آب وخاك در دنيا، از جمله ايران به 3 تا 5 هزار سال پيش ميرسد. علي رغم توسعه روشهاي نوين، هنوز اين روشها در مناطق مختلف كارايي دارند. آبخيز نشينها، از گذشته تا حال با كمك سنگ و خاك و با تكيه بر دانش بومي سازه هايي بنا ميكنند كه به كمك آنها علاوه بر بهره برداري از سيل، ميتوان شدت سيل، رسوب و فرسايش را نيز كاهش داد. وجود مناطق پهناوري در خارج از شبكه رودخانه هاي بزرگ به ويژه در مناطق خشك و نيمه خشك كه با معضل كمبود يا نبود آب روبرو هستند، ايجاب مي كند تا از روش هايي مانند سامانه هاي سطوح آبگير باران كه روش سنتي براي جمع آوري و استحصال آب است توام با تكميل و به روز كردن آنها با بهره گيري از دانش وفنون نوين در تطبيق و سازگاري با شرايط اقليمي به منظور تامين آّب، استفاده شود. در اين تحقيق سعي شده با مقايسه روشهاي سنتي و نوين استحصال آب در مناطق خشك به بياني ساده اين سازه ها شناسايي و ويژگيهاي و محدوديتهاي آنها ارايه گردد
