نقش باغ هاي تاريخي در منظر شهري ( مطالعه ي موردي باغ قدمگاه )

در سرزمين پهناور ايران باغ هايي وجود دارند كه از نقطه نظر هنر و معماري نمونه هاي با ارزشي تلقي شده و باعث ترويج هنر باغ سازي ايراني در ديگر سرزمين ها و به خصوص سرزمين هاي اسلامي شده اند. باغ ايراني در يك گستره جغرافيايي از هند تا تبريز و از سمرقند و بخارا تا شيراز و مرزهايي فراتر از اين محدوده، متناسب با شرايط اقليمي و دوره ي تاريخي خاص خود در فرم ها و شكل هاي گوناگون تجلي پيدا كرده است. شهرستان قدمگاه در 24 كيلومتري شهرستان نيشابور قرار دارد كه به عنوان مكاني مقدس از سابقه اي طولاني برخوردار است. باغ قدمگاه كه زماني آن را به شاپور كسري و زماني به حضرت علي(ع) و سپس به امام رضا(ع) نسبت داده اند، در زمان شاه عباس صفوي احداث شده است. اين مكان براي زائران و مسافران مسير مشهد، مكاني مقدس است كه همين امر بر اهميت اين باغ تاريخي افزوده است. اين ميزان بالاي بازديد، بر ضرورت حفاظت و توجه به اين بناي تاريخي مي افزايد. هدف اين تحقيق، تبيين نقش باغ هاي تاريخي در بهبود منظر شهري است. اين تحقيق تلاش دارد تا مشخص كند كه تا چه اندازه باغ تاريخي قدمگاه مي تواند در بهبود اصول و ارزش هاي ايجاد شده براي منظر شهرستان قدمگاه موثر باشد. روش پژوهش در اين مقاله، تحليلي_توصيفي و استنباطي است و جمع آوري داده ها بر اساس منابع تاريخي و كتابخانه اي و مطالعات ميداني بوده است. نتيجه پژوهش بيانگر تاثير كالبدي و هويتي باغ تاريخي قدمگاه در منظر شهري قدمگاه مي باشد و اثبات همين نقش عميق بر ضرورت توجه ، محافظت و در صورت لزوم مرمت آن را تاكيد مي كند.