بررسي خلاقيت در سبك هاي يادگيري دانش آموزان در رشته هاي مختلف تحصيلي مقطع دبيرستان

يادگيري،خلاقيت و نوآوري محور فعاليت تمام نهادهاي آموزشي و كارآفرين محور به شمار مي رود. سبك يادگيري دانش آموزان به عنوان يكي از عوامل تاثير گذار بر يادگيري و پيشرفت تحصيلي همواره مورد توجه قرار گرفته است. با شناسايي سبك يادگيري و ميزان خلاقيت موجود در افراد هر سبك مي توان روش تدريس مناسب تر توسط معلمان و هم روش يادگيري صحيح تر توسط فراگيران را اتخاذ نمود. بر اين اساس هدف اصلي مقاله حاضر شناسايي تفاوت سبكهاي يادگيري افراد در رشته هاي مختلف تحصيلي و ميزان خلاقيت افراد هر يك از سبكهاي يادگيري است. روش تحقيق حاضر از نوع توصيفي-همبستگي بوده است. جامعه آماري شامل تمامي دانش آموزان سال آخر تحصيل درمقطع دبيرستان در سطح شهر قاين مي باشد. نمونه آماري شامل 115 دختر و 117 پسر مي باشد كه با استفاده از روش نمونه گيري طبقه اي انتخاب شدند. براي جمع آوري اطلاعات مورد نياز از پرسشنامه سبك يادگيري كلب و خلاقيت عابدي بهره گرفته شد. اين دو ابزار استاندارد بوده بنابراين روايي آنها مورد تأييد مي باشد، از طرفي پايايي پرسشنامه كلب 0.74 و خلاقيت عابدي 79.5 محاسبه گرديد. جهت تجزيه و تحليل اطلاعات از آزمونهاي كاي دو، تحليل واريانس يكطرفه ،همبستگي پيرسون و رگرسيون گام به گام استفاده گرديد. نتايج نشان مي دهد كه ميان خلاقيت دانش آموزان با سبك يادگيري واگرا و جذب كننده تفاوت معنا داري وجود دارد. هم چنين سبكهاي يادگيري دانش آموزان رشته هاي مختلف متفاوت مي باشد. خلاقيت دانش آموزان رشته هاي رياضي بيشتر از رشته هاي علوم انساني است و بين شيوه هاي يادگيري تجربه ي عيني با خلاقيت رابطه منفي و معنا داري (0.01 p و0.702= r) وجود دارد.