اصول طراحي و تدوين برنامه هاي درسي آموزش متوسطه مبتني بر مباني روانشناسي برنامه ريزي درسي

آموزش متوسطه يكي از حلقه هاي زنجير آموزشي است، حلقه اي كه آموزش ابتدايي را به آموزش عالي پيوند مي دهد. به تعبير ديگر، مي توان گفت كه دوره متوسطه يك دوره برزخ يا يك دوره انتقالي از آموزش عمومي و غير تخصصي پايه به دوره تخصصي آموزش عالي، دوره انتقال از آموزش به دنياي كار، دوره انتقال از وابستگي و تحت مراقبت ديگران بودن به دوره استقلال و مسوليت و دوره توليد نيروي انساني ماهر است. علاوه بر اين مخاطبان آموزش متوسطه كساني هستند كه در دوره نوجواني به سر مي برند و اين دوره مشكلات خاص خود را دارد، به طوريكه روانشناسان اين دروه را سن «طوفان»،«فشار» و يا «بحران» ناميده اند. از اين رو طراحي وتوليد برنامه هاي درسي براي اين دوره مستلزم اخذ تصميماتي است كه از پشتوانه هاي نظري و علمي مستحكمي برخوردار باشد. چنين امري با بهره گيري از يافته هاي علوم اجتماعي، روانشناسي، و علوم زيستي ميسر خواهد شد. بر همين اساس در اين نوشتار ضمن توصيف مختصري از مباني برنامه درسي، اصول طراحي و تدوين برنامه هاي درسي دوره متوسطه بر مبناي آموزه هاي دانش روانشناسي، استخراج شده كه مي تواند راهنماي عمل برنامه ريزان، معلمان و طراحان آموزشي و همه افرادي قرار گيرد كه به هر نحوي درگير تربيت نوجوانان هستند.