استانداردهاي بين‌المللي گزارشگري مالي، از ديدگاه: مربوط بودن اطلاعات، مديريت سود و توان پيش‌بيني‌كنندگي اطلاعات

مهمترين عامل مؤثر بر كارآمدي بازارهاي سرمايه، كيفيت اطلاعات است. بين‌المللي شدن بـازارهاي سرمـايه و افـزايش سـرمـايه‌گـذاري‌هـاي چـندمليتي، وجود استانداردهاي حسابداري باكيفيت و هماهنگ در بين كشورها را، به يك ضرورت تبديل كرده است. استانداردهاي بين‌المللي گزارشگري مالي (IFRS) در سطح جهان، به عنوان مجموعه‌ استانداردهاي مؤثر و باكيفيت شناخته شده و حدود يك دهه از به‌كارگيري آن در اقتصادهاي توسعه‌يافته و در حال توسعه مي‌گذرد. بنياد استانداردهاي بين‌المللي گزارشگري مالي، ارتقاي شفافيت، پاسخگويي و بهره‌وري را در رأس آرمان‌هاي خود برشمرده و استانداردهاي بين‌المللي را به عنوان ابزاري براي تحقق آنها انتشار داده است. در اين مقاله، تأثير پياده‌سازي استانداردهاي مزبور از منظر مربوط بودن اطلاعات، مديريت سود و توان پيش‌بيني‌كنندگي اطلاعات، در كشورهاي مختلف مورد مطالعه قرار گرفته است. با توجه به الزام شركت‌هاي بزرگ پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران به تهيه صورت‌هاي مالي مبتني بر IFRS از ابتداي سال 1396، نتايج اين پژوهش مي‌تواند توجه مديران و قانونگذاران را به پي‌آمدهاي ناشي از به‌كارگيري اين استانداردها معطوف سازد.