واكاوي آسيب¬شناختي چالش¬هاي ناظر بر آموزش بازنشستگان با استفاده از مدل سه شاخكي(مطالعه موردي: صندوق بازنشستگي كشوري)

با توجه به اهميت آموزش در توانمندسازي و بهبود زندگي فردي و اجتماعي بازنشستگان و سالمندان، صندوق بازنشستگي كشوري از سال 1393 با بهره¬گيري از ظرفيت¬هاي علمي و اجرائي نهادها و سازمان¬ها به ويژه نهادهاي غيردولتي و كانون¬هاي بازنشستگي اقدام به برگزاري دوره¬هاي آموزشي مرتبط با نيازهاي پيش بيني شده در حدود 80000 نفرساعت كرده است . اما اين نكته قابل تأمل است كه صرفاً آموزش و اجراي فعاليت¬هاي آموزشي نمي¬تواند به سازمان در راه رسيدن به اهداف خويش كمك كند. بدين منظور بايد ضعف¬ها و آسيب¬هاي وارد بر اين فعاليتها شناسايي و مرتفع شوند تا باعث هدر دادن سرمايه-هاي سازمان نشوند. لذا اين پژوهش با هدف واكاوي آسيب شناختي چالش¬هاي ناظر بر آموزش بازنشستگان ضمن بررسي فرايند آموزش بازنشستگان، اقدام به ارزيابي و آسيب شناسي فعاليت¬هاي آموزش بازنشستگان با استفاده از مدل سه شاخكي (عوامل ساختاري، عوامل بافتاري و عوامل رفتاري) و ارائه برنامه¬هاي بهبود نموده است. اين پژوهش با تكيه بر رويكرد كيفي و با استفاده از روش بارش فكري، تبيين روشني از آسيب¬ها و چالش¬هاي موجود در فرايند برنامه¬ريزي و اجراي برنامه¬هاي آموزش و توانمندسازي بازنشستگان كشور و عوامل موثر بر آن ارائه مي¬دهد. تحليل يافته¬ها نشان داد بيشترين چالش در حوزه ساختار و از جمله نبود ساختار مستقل و تصميم گير در مسائل آموزش بازنشستگان است. در نهايت پيشنهاداتي به منظور رفع آسيب¬هاي نظام آموزش بازنشستگان موجود ارايه شده است.