بررسي تطبيقي «زندگي سالم» از ديدگاه روانشناسي مثبت و قرآن

زندگي سالم از دير باز موضوع مورد توجه بسياري از رويكردهاي علمي حوزۀ روان، در بررسي انسان به عنوان موجودي با ابعاد زيستي، رواني، اجتماعي و معنوي بوده است. در اين راستا سال ‌هاي متمادي، روان شناسي سنتي با تأكيد بر مفهوم بيماري، تلاش زيادي به كار برده است تا حالاتي كه زندگي را براي افراد رنج آور مي ‌كند، كاهش دهد. در حالي كه روان شناسي مثبت، اولويت را بر ايجاد حالاتي كه بر ارزشمندي زندگي مي‌ افزايد، قرار مي ‌دهد. در واقع روان شناسي مثبت مطالعۀ علمي مواردي است كه زندگي را بهبود مي-‌بخشد و كيفيت آن را ارتقاء مي ‌دهد. هدف از پژوهش حاضر بررسي تطبيقي مباني اساسي روان شناسي مثبت با قرآن كريم مي ‌باشد. اين مباني شامل هيجان مثبت، قابليت ‌ها و فضيلت ‌هاي مثبت و روابط مثبت در سه سطح زندگي شامل زندگي خوشايند، زندگي متعهدانه و زندگي معنادار هستند. پژوهش حاضر از نظر گردآوري اطلاعات به صورت كتابخانه ‌اي و از نظر پردازش اطلاعات به صورت تطبيقي و مقايسه‌ اي و در نهايت تحليلي است. نتايج به دست آمده حاكي از آن است كه قرآن نه تنها اين مباني را به گونه‌ اي پربارتر و عميق تر تبيين مي‌ كند و زندگي سالم را در پرتو خداباوري و نگاه توحيدي ترسيم مي‌كند، بلكه آن را فراتر از زندگي دنيوي، تا زندگي اُخروي نيز گسترانده است. در واقع با توجه به جامع بودن و نظر به جهاني بودن رسالت قرآن شايسته است كه ساختاري نوين در اصلاح ديدگاه روان شناسي مثبت از سوي قرآن ارايه گردد