شماره ركورد كنفرانس :
4264
عنوان مقاله :
بررسي نگرش و واكنشهاي رفتاري زنان سنين باروري نسبت به آلودگي احتمالي همسر خود به عفونت HIV در مراكز بهداشتي درماني منتخب شهر اصفهان، سال 1393
پديدآورندگان :
اسدي ليلا كارشناس ارشد مامايي قانوني، مربي آموزشي، دانشكده پرستاري و مامايي، دانشگاه علوم پزشكي شهيد صدوقي يزد. , كهن شهناز دكتراي بهداشت باروري، استاديار دانشكده پرستاري و مامايي، مركز تحقيقات مراقبت هاي پرستاري و مامايي دانشگاه علوم پزشكي اصفهان. , صفي نژاد حديثه كارشناس ارشد مامايي، گرايش بهداشت باروري
كليدواژه :
زنان , نگرش , واكنش , ويروس اچ. آي. وي
عنوان كنفرانس :
انسان ، جامعه ، سلامت
چكيده فارسي :
بيماري ايدز يكي از معضلات جامعۀ امروز ميباشد. ساليانه 6/5 ميليون نفر آلودگي جديد به ايدز در جهان رخ ميدهد. مبتلايان از پي آمدهاي متعدد بيماري از جمله آسيب روابط اجتماعي و خانوادگي تحت تاثير قرار گرفته، از انگ و تبعيض در رنج هستند. اين مطالعه به منظور بررسي نگرش و واكنشهاي رفتاري زنان سنين باروري متاهل مراجعه كننده به مراكز بهداشتي درماني شهر اصفهان نسبت به ابتلا همسران خود به عفونت ايدز انجام گرفت.
مواد و روشها: اين مطالعه با روش توصيفي تحليلي، مقطعي انجام شد. با كمك نمونه گيري آسان و با استفاده از پرسشنامۀ محقق ساخته، اطلاعات از 125 زن مراجعه كننده به مراكز بهداشتي درماني جمع آوري گرديد. اعتبار وپايايي پرسشنامه مورد تأييد قرار گرفت. دادهها با نرم افزار SPSS- نسخه 20 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت.
نتايج: نتايج پژوهش نشان داد نمونهها در دامنۀ سني 19 تا 53 سال با ميانگين سني 7/30 سال بودند. واكنشهاي رفتاري زنان در سه حيطه (حمايت روحي رواني از همسر، ادامۀ زندگي مشترك، روابط جنسي و برنامه باروري) بررسي گرديد. ميانگين نمرۀ نگرش زنان نسبت به آلودگي احتمالي همسر خود به عفونتHIV ، 7/17± 85/63 بود. صحيحترين واكنش رفتاري در رابطه با همراهي همسر جهت درمان و افزايش دادن حمايت روحي رواني بود، اكثريت زنان(80 درصد) اذعان داشتند در صورت ابتلا همسر به ايدز او را طي درمان همراهي خواهند كرد و از او حمايت روحي رواني به عمل ميآورند. و غلطترين واكنش رفتاري مربوط به حيطۀ برنامۀ باروري و روابط زناشويي بود كه 56 درصد از زنان اذعان داشتند در صورت ابتلا همسر به عفونت ايدز هرگونه رابطه جنسي را با وي قطع ميكنند. همچنين زنان با تحصيلات بيشتر و شاغل واكنشهاي بهتري در اين باره داشتند.
بحث و نتيجه گيري: با توجه به نتايج مطالعه، اكثر زنان (64 درصد) نگرش مثبتي در برخورد با ابتلا همسر خود به ايدز داشتند. اغلب آنان، نقش حامي و همراه در درمان همسر را براي خود قائل شدند. اكثريت زنان شاغل و داراي تحصيلات دانشگاهي در برخود با آلودگي همسر، وي را مورد حمايتهاي روحي رواني بيشتر قرار داده و به ميزان كمتر نسبت به زنان خانه دار و داراي تحصيلات پايينتر از همسر خود جدا ميشوند. به نظر ميرسد آگاهي نقش مهمي در نحوۀ رويارويي با ابتلا به اين عفونت را دارد