اثر يك دوره تمرين تناوبي تركيبي بر حداكثر اكسيژن مصرفي و برخي شاخص‌هاي فيزيولوژيكي و آنتروپومتريكي در نوجوانان داراي اضافه وزن و چاق

زمينه و هدف: پايين بودن سطح فعاليت بدني و دريافت كالري اضافي از عوامل اصلي چاقي و اختلالات متابوليكي در نوجوانان و افراد كم سن و سال است. هدف اين مطالعه بررسي تاثير هشت هفته تمرين استقامتي تناوبي تركيبي شامل طناب زني همراه با بازي بسكتبال بر حداكثر اكسيژن مصرفي و برخي شاخص ‌هاي فيزيولوژيكي و آنتروپومتريكي در نوجوانان داراي اضافه وزن و چاق است. روش پژوهش: دراين مطالعۀ نيمه تجربي، 28 نوجوان پسر چاق و داراي اضافه وزن(08/ 1±1/ 17 سال، 98 /9±91 /89 كيلوگرم، 55 /2±32/ 28 كيلوگرم بر مترمربع) از بين افراد واجد شرايط به طور تصادفي ساده انتخاب شدند و به طور تصادفي به دو گروه تجربي (13 نفر) و شاهد (15 نفر) تقسيم شدند. حداكثر اكسيژن مصرفي، شاخص‌ هاي تركيب بدني (درصد چربي، شاخص توده، اندازه ي دور كمر و وزن) و مقادير نيمرخ چربي و مقاومت انسولين قبل و پس از 8 هفته تمرين، اندازه گيري شد. پروتكل تمرين (هشت هفته/چهارروز/هفتاد دقيقه در هر جلسه) بود. نمونه ‌هاي خوني قبل و پس از تمرين، جهت ارزيابي متغيرهاي مورد نظر گرفته شد. داده ها با آزمون آماري تي مستقل و تي وابسته تي همبسته و تي مستقل تحليل شد p 0. 05. يافته‌ ها: نتايج نشان داد كه بعد از هشت هفته تمرين استقامتي تناوبي تركيبي مقدار حداكثر اكسيژن مصرفي افزايش معنادار داشته و مقادير شاخص‌ هاي درصد چربي، شاخص تودۀ بدني، اندازۀ دور كمر، شاخص مقاومت انسوليني، تري گلسيريد و كلسترول تام در گروه تجربي در مقايسه با گروه شاهد در اثر تمرين كاهش معناداري داشته اند. نتيجه گيري: با توجه به نتايج حاصله به جراٌت مي ‌توان گفت كه تمريناتي كه به صورت تناوبي به شكل طناب زني توام با بازي گروهي نظير بسكتبال انجام مي ‌شوند، مي‌ تواند نقش مهمي در بهبود آمادگي بدني، حفظ تركيب بدني مناسب و كنترل چاقي و بهبود كيفيت چربي‌ هاي خون ايفا كند. بنابراين توصيه مي‌ شود در مدارس حتما در كنار بازي‌-هاي گروهي، ورزش طناب زني در برنامۀ تربيت بدني دانش آموزان مد نظر قرار بگيرد.