وطن گرايي در اشعار پايداري يوسف الخال و سلمان هراتي

وطن گرايي نمايانگر مهر به وطن است كه از عشق و علاقه به سرزمين مادري نشأت گرفته و ريشه در دفاع از آب و خاك نياكان داشته و اغلب پديد آورنده‌ حس وفاداري و دلبستگي افراد به فرهنگ و سنت هاي ملي و حمايت از دين مردم آن سرزمين است. وطن گرايي همواره در نوشته ها و اشعار نويسندگان و شاعران در سرزمين هاي مختلف نمود داشته است كه از جمله اين شاعران، يوسف الخال شاعر معاصر عربي و سلمان هراتي شاعر معاصر ادبيات فارسي مي باشند؛ كه هر دو شاعر به سرزمين مادري شان عشق مي ورزند، و ياد و نام بزرگان و كساني كه در راه دفاع از وطن كشته شده اند را گرامي مي-دارند و بي تفاوتي و غافل ماندن نسبت به ارزش هاي ملي شان را نكوهش مي كنند. هر دو در زمانه‌اي مي زيستند كه اوضاع كشورشان نابسامان بود، بنابراين با سرودن اشعار ملي سعي در مبارزه با ظلم و ستم از سوي متجاوزان و دعوت به آزادي و در نهايت حمايت از ارزش هاي وطن داشتند تا از اين طريق بتوانند مجد و عظمت گذشته وطن را برگردانند. اين مقاله با روش تحليل محتوا سعي دارد جلوه هاي وطن گرايي را در اشعار اين دو شاعر بررسي كند كه عبارتند از: عشق به وطن، ستايش بزرگان و شهيدان، تاريخ و گذشته سرزمين، گرايش به مدرنيته و غرب و نكوهش بي تفاوتي ها.