پژوهشي در هنر نقش برجسته تمدن هيتيت و تاثير آن در هنر نقش برجسته تمدن عيلام

تمدن عيلام اولين سلسله ي شاهي در تاريخ نجد ايران است كه از همان ابتداي شكل گيري به ترتيب با تمدن هاي پيشرفته اي چون بابل، آشور، مصر، هيتيت و اورارتو همسايه بوده است. اين تمدن شكوهمند درحدود 539-2100پ.م در منطقه خوزستان و لرستان امروزي، پشتكوه و كوه هاي بختياري، فارس و بوشهر حاكميت داشت. تمدن هيتيت نيز به نوبه خود يكي از مهم ترين تمدن هايي است كه درحدود 800-1600پ.م، نخستين پادشاهي را در فلات مركزي و جنوب شرق آسياي صغير، بنيان گذاري كرد. اين اقوام هندواروپايي(هيتيت ها) درحدود 2200پ.م به تدريج وارد فلات مركزي آسياي صغير شدند و در كنار بوميان اوليه آسياي صغير قرار گرفتند. درحدود 1900پ.م، گروهي از بازرگانان آشوري، مراكز بازرگاني را در بخش مركزي فلات، با هدف خريد موادخام ارزان در برابر فروش قلع موردنياز آسياي-صغير براي ساخت مفرغ، كه از طريق بازرگانان عيلامي و از منابع قلع افغانستان تامين مي شد، ايجاد كردند. اعتبار و نفوذ عيلام در سرتاسر غرب آسيا بي سابقه بود. تجارت دريايي و تماس هاي اقتصادي با وجود شبكه ي جاده اي كارامد تنها به دليل نياز دولت هاي همسايه بخصوص آسياي صغير فزوني يافت كه بر اثر اين تجارت ها، بي شك افكار، ايده و دانش ساخت و حتي صنعتگران و هنرمندان نيز جابجا مي-شدند، علاوه بر اين، ازدواج سياسي ميان اعضاي خانواده سلطنتي، گرفتن اسرا به دنبال جنگ و پيروزي و رد و بدل كردن هدايا ميان پادشاهان نيز خود دليلي بر نقل و انتقال و تاثير و تاثرات فرهنگي و نفوذ هنري حتي در زمينه هنر نقش برجسته بود. در اين مقاله تلاش بر آن است تا با مطالعه منابع مكتوب و داده هاي باستان شناسي(نقوش برجسته) به مطالعه ميزان و كم و كيف تاثيرگذاري هنري اين دو تمدن در زمينه نقوش برجسته به لحاظ موضوعي، سبك و شيوه ي تراش بپردازيم.