تأثير طراحي مطلوب فضاهاي فرهنگي ـ آموزشي در راستاي ارتقا تعاملات اجتماعي هنرمندان (مطالعه ي تطبيقي: فرهنگسراي فرشچيان اصفهان و مركز فرهنگي كراكر آمريكا)

فضاهاي فرهنگي مكان هاي مناسبي را به عنوان بخشي از فضاي عمومي براي انجام فعاليت هاي فرهنگي و اجتماعي ايجاد مي كنند كه محل مناسبي براي برقراري تعاملات اجتماعي محسوب مي شود و نقش مهمي در ايجاد و ارتقا تعاملات و ارتباطات افراد با يكديگر و همچنين زندگي اجتماعي آنها دارد با درك چگونگي ارتباط محيط انسان ساخت و روابط اجتماعي ميان افراد مي توان معماران و طراحان را در جهت طراحي مناسب چنين فضاهايي ياري رساند. هدف پژوهش حاضر يافتن روابط بين كيفيتهاي فضايي و مفاهيم اجتماعي از جمله اجتماع پذيري در معماري و طراحي شهري و بكار گيري آن در طراحي بناهاي آموزشي و فرهنگي است. در ارزيابي مؤلفه هاي اجتماع پذير ابتدا فضاهاي دو بنا از لحاظ كالبد مورد بررسي و تحليل قرار گرفته و سپس از روش مصاحبه و مشاهده و تحليل نتايج آن از طريق نقشه هاي رفتار فضايي كاربران در فرهنگسراي فرشچيان اصفهان به عنوان يك نمونه مورد مطالعه داخلي و يك نمونه بناي فرهنگي هنري كراكر در آمريكا به عنوان بناي اجتماع پذير خارجي استفاده شده است. نتايج اين پژوهش نشان دهنده وجود رابطه مستقيم بين ميزان اجتماع پذيري و مؤلفه هاي كالبدي و فعاليتي محيط ساخته شده است

Cultural spaces provide the suitable places as parts of public spaces for doing cultural and social activities. This is a suitable place which plays a crucial role on creating and improving people`s interactions, and communications with each other and their social life. By understanding the howness of the relationship between environment, human beings, structures, and the social relationship among people it is possible to help designers and architectures to in designing such suitable spaces. The objective of the present research is finding the relationship between spatial quality and social implications like architectural sociability and civil design and its application in the plan of cultural and educational structures. In the evaluation of sociable factors, the spaces of the two structures were analyzed in terms of framework. Then observation and interview and the analysis of its results through users spatial behavior plans have been used as an internal sample and also culture -artistic a sample of Cracker, America in Farshchian cultural center, Isfahan have been used as the external sociable structure. Results of this research show that there is a significant relationship between the level of sociability and the factors of environmental framework and activity’s.