مطالعه تجربيات دانشجويان دانشكده روانشناسي و علوم تربيتي دانشگاه تهران از صلاحيت‌هاي حرفه‌اي اساتيد

Studying experience of students at the Faculty of Education and psychology professor at Tehran University of professional qualifications

شناخت صلاحيت‌هاي حرفه‌اي اساتيد دانشگاه‌، اهميت بسيار زيادي دارد، زيرا اين شناخت مي‌تواند موجب تسهيل در فرايند آموزش شده و حتي برخي نواقص از جمله نقص در كتب و يا كمبود امكانات آموزشي را جبران نمايد. در نتيجه اين شناخت، اساتيد مي‌توانند برنامه‌ريزي آموزشي مناسب‌تري انجام داده و بهتر به اهداف آموزشي از پيش تعيين شده دست يابند لذا پژوهش حاضر، به توصيف تجربيات دانشجويان از صلاحيت‌هاي حرفه‌اي اساتيد مي‌پردازد تا تصوير روشني از صلاحيت‌هاي حرفه‌اي مورد نياز اساتيد در جهت تحقق اهداف آموزشي ارائه نمايد. پژوهش حاضر در چارچوب رويكرد كيفي و پديدارشناسي صورت گرفت. جامعه پژوهش شامل كليه دانشجويان دانشكده روانشناسي و علوم تربيتي دانشگاه تهران در سال تحصيلي 95-94 بود و حجم نمونه شامل 18 دانشجوي كارشناسي ارشد دانشكده در رشته‌هاي برنامه‌ريزي درسي، برنامه‌ريزي آموزشي، آموزش بزرگسالان، كودكان استثنايي و فلسفه تعليم و تربيت بود كه از طريق روش نمونه‌گيري هدفمند انتخاب و بوسيله مصاحبه ژرف‌نگر با ايشان انجام گرفت بدين‌صورت كه نخست مصاحبه‌ها ضبط شدند و به روش استرابرت و كارپنتر(2003) مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. جهت افزايش دقت و استحكام، بررسي دقيق و مشاهده مداوم در تمام مراحل پژوهشي نظرات تكميلي همكاران و مرور و بازنگري دست‌ نوشته‌ها توسط مشاركت كنندگان مدنظر قرار گرفت. نتايج بدست آمده نشان داد كه اساتيد آموزش عالي بايد داراي 7 صلاحيت اساسي شامل آشنايي با مهارت تدريس، بهره‌وري پژوهشي، توجه به ابعاد عاطفي، توانايي در مديريت كلاس، داشتن شايستگي‌هاي علمي، داشتن ويژگي‌هاي شخصيتي عالي و در نهايت مهارت ارزشيابي باشند.