خانواده و نقش آن در تحكيم بنيان هاي سبك زندگي مهدوي

درك موقعيت و جايگاه خانواده از سوي اعضا، اولين گام در تنظيم روابط است. هر يك از افراد بايد به هدف اصلي خانواده كه سكونت اهل آن است، توجه داشته باشد و در جهت تأمين آن تلاش كند و خواسته ها و توقعات خود را به سمت آن هدف سوق دهد. خانواده، جامعه ي كوچكي است كه نيازمند مديريت است. بهترين نمود مديريت خانواده، در تثبيت نقش هاست. زن و مرد مسلمان، در سايه ي ازدواج، پيمان وحدت بسته اند و دست بيعت بر ايجاد محيطي سرشار از تفاهم و رشد داده اند. آن ها بنيانگذار يك خانواده و يك نسل انساني هستند. لازمه ي دستيابي به اين هدف مقدس، آن است كه در يك نظام صحيح، موقعيت هر فرد طراحي و تعيين شود و بپذيرد كه نسبت به ديگري حقوقي دارد و در قبال آن وظايفي را متعهد مي شود. مرد همسر و پدر خانواده است و حق همسري و پدري دارد؛ پس بايد حقوق او در جايگاهش رعايت شود و زن نيز همسر و مادر خانواده است و بايد حقوق او نيز در هر دو جايگاه محفوظ باشد. در اين ميان، انتظارات افراد از يكديگر برحسب نقش ها تعديل مي شود. فرزندان بايد پدر را در جايگاه پدري باور كنند؛ نه خدمت گزار و بانك خانواده و مادر را نيز در جايگاه مادري باور كنند؛ نه خدمه اي با محبت و سخت كوش. همسران نيز بايد موقعيت يكديگر را در نظر داشته باشند. البته همكاري و كمك به ديگري در خانواده، به معناي تزلزل يا جابجايي نقش ها نيست و اختلاف سليقه هم امري پذيرفته است..