راه‌هاي شناخت پير از ديدگاه مولانا و عطار

يكي از اصول مهم در تصوف و عرفان ضرورت وجود پير است كه در آثار مهم عرفاني، مجمل و مفصل درباره‌ي آن صحبت شده است؛ از طرف ديگر پير در عرفان در ستر غيرت الهي پنهان است و شناخت و دسترسي به او هميشه به‌آساني ميسر نيست. برخي كتب عرفاني كه به بررسي ضرورت وجود پير مي‌پردازد، كمابيش راه‌هاي شناخت پير را نيز بيان مي‌كند. اين مقاله به بيان راه‌هاي شناخت پير از ديدگاه دو عارف بزرگ مولانا و عطار مي‌پردازد و راه‌هايي چون خواب، الهام، توجه به ويژگي‌ها و...را بررسي مي‌كند. يافته‌هاي اين مقاله نشان مي‌دهد كه در نگاه عطار اصل كوشش سالك و توجه به فضايل اخلاقي در شناخت پير اهميت فراواني دارد اما در كلام مولانا بر ويژگي نورانيت بيشتر تأكيد شده است و كشش پير از كوشش سالك مهم‌تر است كه البته لازمه‌ي اين كشش هم‌سنخ شدن سالك با پير است.