بررسي رابطه بين فرهنگ سازماني و اعتماد سازماني ‏‏ (مطالعه موردي؛ دانشگاه آزاد اسلامي واحد اسلامشهر)‏

هدف از طرح پژوهشي حاضر شناسايي و تعيين رابطه مؤلفه هاي فرهنگ سازماني و اعتماد سازماني، تعيين اولويت ‏تأثيرگذاري هر يك از مؤلفه هاي فرهنگ سازماني بر اعتماد سازماني ، مقايسه سطح فرهنگ سازماني مديران با ‏كاركنان و اعضاي هيات علمي، مقايسه سطح اعتماد سازماني مديران با كاركنان وهيات علمي و ارائه راهكار براي ‏افزايش فرهنگ سازماني از طريق اعتماد سازماني مي باشد. نوع تحقيق، توصيفي و روش تحقيق مورد استفاده، روش ‏پيمايشي (زمينه يابي) است و هدف آن كاربردي است ابزار گردآوري اطلاعات پرسشنامه است. به منظور اندازه‌گيري ‏فرهنگ سازماني از پرسشنامه آبراهام ، 2005 و براي اندازه‌گيري اعتماد سازماني از پرسشنامه كلارك ‏وباينه،1997، استفاده مي گردد. جامعه آماري مورد مطالعه كليه كاركنان شامل (مديران، كارمندان و اعضا هيات ‏علمي) حوزه‌هاي دانشجويي، آموزش، پژوهش و اداري مالي در دانشگاه آزاد اسلامي واحد اسلامشهر هستند كه ‏شامل 346 نفر مي باشند با تعداد نمونه بر اساس فرمول كوكران و با سطح اطمينان 95درصد ، تعداد كارمندان ‏‏183 نفر برآورد شده است . روش جمع‌آوري اطلاعات ميداني و از نظر ماهيت و روش تحليل يافته‌ها از نوع ‏همبستگي مي‌باشد و براي تجزيه و تحليل اطلاعات از نرم افزار آماري 16‏spss ‎‏ استفاده خواهد شد. براي تحليل ‏يافته‌ها از آمار توصيفي (فراواني، درصد، ميانه، ميانگين) و آمار استنباطي (آزمون ضريب ‏‎ ‎همبستگي پيرسون،‎ ‎آزمون‎ ‎فريدمن) استفاده مي گردد. نتايج به دست آمده نشان داد كه فرهنگ سازماني در دانشگاه آزاد واحد ‏اسلامشهر به ترتيب با ابعاد اعتماد سازماني (نوآوري، ارتباطات و اعتماد) رابطه قوي تري دارند و با ابعاد اعتماد ‏سازماني (چالش شغلي و پيوستگي اجتماعي) رابطه ضعيف تري دارند.‏