بررسي رابطه بين عوامل امنيت در زنجيره تأمين، تمايل به خطرجويي و وقفه در زنجيره تأمين

در طي دهه هاي اخير، زنجيره تأمين به عنوان يك رويكرد يكپارچه براي مديريت مناسب جريان مواد، كالا، اطلاعات مالي، توانايي پاسخگويي به شرايط را دارا مي باشد و از حالت نامحسوس و فرعي خارج شده و به يك عنصر استراتژيك تبديل گشته است كه مي‌تواند تأثير مثبت روي فعاليت‌هاي سازمان ها بگذارد. اين پژوهش، با هدف بررسي رابطه بين عوامل امنيت در زنجيره تأمين، تمايل به خطرجويي و وقفه در زنجيره تأمين انجام شده است. روش تحقيق از نظر هدف كاربردي و همبستگي بوده و از نظر گردآوري داده ها در زمره تحقيقات پيمايشي قرار مي گيرد. نتايج حاصل از تحقيق نشان مي دهد تمايل به خطرجويي (تمايل به ريسك پذيري) بر ميزان پذيرش امنيت تأثير مثبت و معناداري دارد. تمايل به خطرجويي(تمايل به ريسك پذيري) بر ميزان موجودي تضميني تأثير مثبت و معناداري دارد. پذيرش امنيت بر وقفه در زنجيره تامين تأثير مثبت و معناداري دارد . موجودي تضميني بر وقفه در زنجيره تأمين تأثير مثبت و معناداري دارد.تمايل به خطرجويي (تمايل به ريسك پذيري) بر وقفه در زنجيره تأمين تاثير مثبت و معناداري دارد.