نظريه هاي اقتصادي و تاثير آن بر اقتصاد نظام آموزشي

چكيده رشد اقتصادي هوشمند، پايدار و جامع كه بدون بكارگيري قابل توجه مهارت ها، دانش يا ارزش افراد كه عموما با عنوان سرمايه انساني شناخته مي شود، قابل حصول نيست. باور اينكه اين اهداف بدون نظام تحصيلي و آموزشي مناسب، توزيع قابل توجه دانش در بخش خدمات توليدي، برخورداري از صنايع خلاق و تلاش فراوان براي ايجاد اقتصاد پژوهش محور قابل دستيابي باشند، دشوار است. مقاله حاضر با استفاده از يك روش شناختي به دنبال آشكار سازي نقش سرمايه انساني به عنوان يكي از مولفه هاي رشد و همچنين پرداختن به اين استدلال است كه سرمايه گذاري آرام در حوزه سرمايه انساني بايد بر توسعه پايدار اقتصادي كشورها تاثيرگذار باشد. بهره وري نيروي انساني بر اساس نظريه كلاسيك رشد اقتصادي به عنوان عاملي بيروني در نظر گرفته مي شود كه به ضريب ميان نيروي كار و سرمايه فيزيكي به علاوه ساير مولفه ها (از جمله پيشرفت فني) بستگي دارد؛ اما در اين ميان، تاثيرات سودمند آموزش بر رشد بالقوه بهره وري مورد غفلت قرار گرفته است. نظريه جديد رشد اقتصادي كه در اوايل دهه هشتاد ميلادي مطرح شد، با تاكيد بر اهميت آموزش و نوآوري كه عناصر سرمايه انساني در رشد اقتصادي بلند مدت محسوب مي شوند، در پي اصلاح و جبران اين كمبود برآمد. به رغم اين موضوع، نظريه ارزش بازار نشان مي دهد كه مطالعات بيشتر اهميت دارايي هاي نا مشهود نظير تحقيق و توسعه، حق ثبت اختراعات، دارايي هاي فكري مرتبط با ارزش بازار شركت ها و همچنين جريان توسعه آنها تاكيد دارد و آنطور كه اين نظريه نشان مي دهد در نهايت به ايجاد رشد اقتصادي در سطوح ملي، منطقه اي يا جهاني منجر مي شود.