بررسي رابطه فرسودگي شغلي و استرس شغلي با هوش هيجاني در معلمان چند پايه

هدف،اين پزوهش بررسي رابطه فرسودگي شغلي و استرس شغلي با هوش هيجاني در معلمان چند پايه شهرستان مانه و سملقان در سال تحصيلي 96-95 مي باشد. روش پژوهش ازنظر هدف كاربردي و شيوه اجرا توصيفي – پيمايشي از نوع همبستگي مي‌باشد. جامعه آماري معلمان چند پايه شهرستان مانه و سملقان برابر با 208 نفر وتعداد 136 نفر به روش نمونه گيري تصادفي طبقه اي انتخاب شدند. روش گردآوري داده ها به صورت كتابخانه اي و ميداني مي باشد. پرسشنامه هاي استرس شغلي ترنيچ و اسپيلبرگر (۱۹۹۱)، هوش هيجاني شات (1998)، فرسودگي شغلي ماسلاچ و جكسون (1981) استفاده گرديد. روايي پرسشنامه‌ها ،با استفاده از نظرات اساتيد راهنما، مشاوران وصاحب‌نظران ناييد گرديد. براي پايايي از ضريب آلفاي كرونباخ استفاده گرديد. ضرايب پايايي آلفاي كرونباخ به ترتيب استرس‌ شغلي (82/0)، هوش هيجاني (78/0) و فرسودگي شغلي (86/0) محاسبه گرديد. جهت بررسي نرمال بودن توزيع داده‌ها از آزمون كلموگروف- اسميرنوف و در بخش آمار استنباطي ضريب همبستگي پيرسون و رگرسيون چندگانه همزمان با استفاده از نرم‌افزار آماري SPSS، نسخه 22، استفاده شد.نتايج نشان داد رابطه منفي معناداري بين فرسودگي شغلي و هوش هيجاني و بين استرس شغلي و هوش هيجاني وجود دارد،رابطه معناداري بين فرسودگي شغلي و استرس شغلي معلمان چندپايه وجود دارد؛ بنابراين كاهش استرس‌ شغلي در كاهش فرسودگي شغلي تأثير دارد و هر چه ميزان استرس شغلي معلمان چند پايه بالاتر باشد ، از ميزان هوش هيجاني آنهاكاسته خواهد شد.