ديوار سبز

امروزه معماري سبز يكي از مباحث مهم معماري و محيط زيست به شمار مي رود كه نتيجه آگاهي بشر نسبت به مسائل محيط زيست و مشكلات فرهنگي ، اجتماعي و اقتصادي مي باشد . با توجه به چالش هاي بحران آب و هوا و مخاطرات زيست محيطي، پژوهشگران و معماران ساختمان به دنبال تبيين و توسعه راهكارهايي به منظور كاهش مصرف انرژي فسيلي ساختمان و استفاده از انرژي هاي تجديدپذير و كاهش آلودگي هاي محيط زيست مي باشند. يكي از اين روش ها استفاده از نماي سبز در ساختمان مي باشد كه در سال هاي اخير جايگاه مهمي را در صنعت ساختمان به خود اختصاص داده است. پوشش سبز عمودي به عنوان نما و پوسته ساختمان مي تواند پتانسيل مناسبي براي كاهش ميزان جذب حرارت ساختمان، ايجاد تهويه طبيعي در طول روز و در نتيجه كاهش بار سرمايشي ساختمان در تابستان و به ويژه در اقليم سرد باشد. همچنين پوشاندن نماي ساختمان با پوشش گياهي از نظر ابعاد زيست محيطي در كاهش آلودگي هوا و آلاينده ها ،كاهش گاز هاي گلخانه اي ،كاهش دماي محيط پيرامون و تعديل جزيره گرمايي شهري ،كاهش آلودگي صوتي ،كاهش مصرف انرژي و در يك كلام بهبود كيفيت محيط زيست ،نقش تعيين كننده اي دارد. در ادامه اين مقاله كار آمدي و سودمندي اين نماها به لحاظ زيست محيطي بررسي شده است . هدف اين مطالعه ارزيابي عملكرد حرارتي ساختمان با در نظر گرفتن نماي سبز براي آن مي باشد. بدين منظور انواع مختلف سيستم هاي ديوار سبز وديوار زنده بررسي شد و چگونگي عملكرد ديوارهاي سبز در برابر عوامل محيطي از جمله تابش آفتاب، باد، نوسانات دما و غيره ارزيابي ميگردد.