تاثير فعاليت بدني بر رفتار كنارآيي بيماران مبتلا به سرطان پستان

زمينه و هدف: سرطان پستان به عنوان شايعترين سرطان، يكي از علل عمده مرگ و مير در ميان زنان مي باشد. تحقيقات نشان مي دهد كه فعاليت هاي بدني، تنها يك مسير ايمن و ممكن بعد از درمان نيست، بلكه مي تواند در طول و حتي پس از درمان، در كيفيت زندگي بيماران موثر باشد. در مطالعه حاضر ثاثير فعاليت هاي بدني بر رفتاركنارآيي بيماران مبتلا به سرطان پستان مورد بررسي قرار گرفت. مواد و روشها: مطالعه به صورت مقطعي بر روي يكصد بيمار مبتلا به سرطان پستان در كلينيك مركز تحقيقات سرطان پستان جهاد دانشگاهي انجام شد. اين بيماران يك يا كليه درمانها (جراحي، شيمي درماني، راديوتراپي، هورمون تراپي و دريافت هرسپتين) را از زمان تشخيص تاكنون دريافت داشته اند. از بيماران به لحاظ انجام فعاليت هاي بدني منظم و سبك فراتر از فعاليت هاي معمول روزانه در برنامه هفتگي خود سوال شد. همچنين از پرسشنامه هاي شيوه هاي كنارآيي (CWQ-R) با بيماري و فرم ثبت مشخصات فردي استفاده گرديد. نتايج: ميانگين سني شركت كنندگان در مطالعه 5.9 ±41.4 بود. 53 نفر داراي فعاليتهاي بدني منظم و سبك، فراتر از فعاليت معمول روزانه در برنامه هفتگي خود بودند.%67 متاهل و تحصيلات %67 آنها در سطح ديپلم بود. نتايج آزمون كروسكال واليس نشان داد بين افراد داراي فعاليت بدني منظم و سبك فراتر از فعاليت هاي معمول روزانه در برنامه هفتگي با شيوه هاي كنارآيي با بيماري در بيماران مبتلا به سرطان پستان رابطه معنادار وجود دارد. بحث: نتايج مطالعه نشان داد كه فعاليت هاي ورزشي سبك و منظم در بيماران مبتلا به سرطان پستان با رفتاركنارآيي بهتري همراه است. بنابراين فعاليت بدني منظم مي تواند از طريق رفتاركنارآيي بهتر كيفيت زندگي بيماران مبتلا به سرطان پستان را افزايش دهد.