شماره ركورد كنفرانس :
4340
عنوان مقاله :
بررسي تأثير كوبيدگي خاك بر متغيرهاي رشد (زيتوده) اندامهاي زيرزميني و معماري نهال كاج تهران در شرايط گلخانهاي
پديدآورندگان :
جورغلامي مقداد mjgholami@ut.ac.ir دانشيار گروه جنگلداري دانشكده منابع طبيعي، دانشگاه تهران , خرمي زاده آزاده دانشجوي دكتراي مهندسي جنگل دانشكده منابع طبيعي، دانشگاه تهران
كليدواژه :
مقاومت به نفوذ , ريختشناسي نهال , تخصيص زيتوده , معماري نهال.
عنوان كنفرانس :
اولين كنفرانس جنگل هاي شمال ايران، گذشته، حال، آينده
چكيده فارسي :
تراكم خاك ناشي از عمليات بهرهبرداري مكانيزه در جنگلها اثرات عميقي بر خاكهاي جنگلي دارد كه ميتواند اثر مخربي بر بازسازي بعدي خاك جنگل داشته باشد. فشردگي خاك به طور نامطلوبي بر روي رشد گياهان تاثير ميگذارد. در اين تحقيق افزايش مقاومت به نفوذ در گلخانه براي آزمون اين فرضيه كه افزايش مقاومت به نفوذ سبب اثرات منفي بر روي متغيرهاي رشد )زيتوده(، تخصيص زيتوده و معماري نهال با تحت تاثير قراردادن الگوهاي اندام هوايي و زير زميني، ميشود، بررسي شد. با افزايش مقاومت به نفوذ، متغيرهاي مربوط به اندامهاي زير زميني شامل زيتوده )به عنوان مثال، كل، اندام هوايي و ريشه( به طور معنيداري كاهش يافتند. با افزايش مقاومت به نفوذ، متغيرهاي مربوط به اندامهاي زير زميني شامل زيتوده )ريشه اصلي و جانبي( به طور معنيداري كاهش يافتند. نتايج نشان داد كه افزايش تراكم خاك باعث الگوهاي متفاوت تخصيص رشد در اندام هوايي و زيرزميني )نرخ زيتوده ساقه، نرخ زيتوده برگ، نرخ زيتوده ريشه، نسبت
زيتوده ريشه به اندام هوايي، طول ساقه خاص، طول ريشه خاص و نسبت زيتوده خشك ريشه جانبي به اصلي( و تغييرات معماري در نهال نشده است. به طور كلي ميتوان نتيجهگيري كرد كه رشد ريشه و ارتفاع نهال با هر گونه افزايش در مقاومت خاك محدود شده است.