بررسي رابطه به كارگيري مهارت هاي ارتباطي با انسجام گروهي و بهره گيري از رويكرد يادگيري مشاركتي در دانشجويان دانشگاه فرهنگيان بجنورد در سال - تحصيلي 1394-95

پژوهش حاضر با هدف بررسي رابطه به كارگيري مهارت هاي ارتباطي با انسجام گروهي و بهره گيري از رويكرد يادگيري مشاركتي در دانشجويان دانشگاه فرهنگيان بجنورد در سال تحصيلي 1394-95 انجام شده است. روش اين پژوهش از لحاظ - هدف كاربردي و از لحاظ نوع تحقيق، توصيفي پيمايشي است و به لحاظ تبيين رابطه يك تحقيق پيمايشي از نوع – همبستگي محسوب مي باشد كه از پرسشنامه استفاده شد. جامعه آماري جامعه آماري اين تحقيق را كليه دانشجو معلمان دانشگاه فرهنگيان كه 938 نفر را تشكيل مي دهد مي باشتد. روش نمونه گيري مورد استفاده در اين پژوهش تصادفي طبقه اي مي باشد براي تبيين تعداد نمونه اين تحقيق از روش كوكران استفاده شده است كه طبق فرمول، حجم نمونه آماري 234 نفر بوده است. ابزار مورد استفاده در اين پژوهش از پرسشنامه انسجام گروهي سي بلد و كلي، پرسشنامه يادگيري مشاركتي مقيمي و رمضان و پرسشنامه مهارت هاي ارتباطي جرابك مورد استفاده قرار گرفته است كه جهت بررسي روايي آنها از روايي 0، براي پرسشنامه / محتوايي و براي بررسي پايايي آنها با استفاده از روش آلفاي كرونباخ براي پرسشنامه انسجام گروهي0.82 براي پرسشنامه يادگيري مشاركتي 0.84 و براي پرسشنامه مهارت هاي ارتباطي 0.76 محاسبه شد. براي تحليل و تفسير داده ها در بخش آمار توصيفي از جداول فراواني و درصدها، ميانگينها و انحراف معيارها بهره گرفته شد و در آمار استنباطي براي نشان دادن رابطه بين متغيرها و همچنين آزمون فرضيات نيز با استفاده از نرم افزار spss از ضريب همبستگي پيرسون استفاده شد. نتايج نشان داد كه كليه مولفه هاي انسجام گروهي با مهارت هاي ارتباطي رابطه معني داري دارد همچنين كليه مؤلفه هاي يادگيري مشاركتي نيز با مهارت هاي ارتباطي رابطه معني داري دارد.