نقش فناوري هاي نوين در رسانه و تحولات آن

فناوري هاي جديد ارتباطي نه تنها بر گستره مخاطبان تأثير گذاشته‌اند بلكه توانسته‌اند حتي بنياد ‏نظريه‌هاي كلاسيك ارتباطات را زير سؤال ببرند. به‌عنوان مثال مدل فرستنده، كانال و گيرنده در ‏نظريه‌هاي سنتي ارتباطات، امروزه با ورود رسانه‌هايي نظير شبكه‌هاي كاربرمحور يا شبكه‌ هاي اجتماعي ‏به مدل اجتماعات توليد‌ كننده محتوا تبديل شده كه در آن هر فرد در هر زمان به‌طور پيوسته فرستنده ‏و گيرنده است و نقش‌هاي متعددي را در اين كانال ارتباطي برعهده مي‌گيرد. اين تحولات فناورانه در ‏ذات خود حاوي چالش‌ها و تهديد‌هايي هستند كه برخي صاحب‌نظران از آن به‌عنوان جنگ نرم ياد ‏كرده‌اند اما اين فقط يك روي سكه است، تحولات مذكور درمورد همه كشورهاي جهان مصداق دارد و اگر ‏قرار باشد كسي آسيبي ببيند، قطعا آن جامعه‌اي خواهد بود كه در برابر اين فناوري‌ها گارد دفاعي بگيرد. ‏ورود و پيشرفت فناوري هاي نوين در سازمان هاي رسانه اي، تغييرات زيادي را بوجود آورده كه در ‏نتيجه ساختار و نحوه مديريت سازمانهاي رسانه اي را تحت تاثير قرار داده است. اين مقاله تلاش مي ‏نمايد تا چگونگي تأثير فناوري هاي نوين در رسانه و تحولات آن را به صورت موردي، مورد مطالعه قرار ‏دهد. ‏