سنتز نانو پروس سيليكاتي SBA-15 و عاملدار كردن آن با ليگاند گوگردي جهت حذف جيوه از محيطهاي آبي

اين مقاله به بررسي كاربرد فناوري ‌نانو در تصفيه آب مي پردازد. گروهي از جاذب هاي سيليكاتي ميان حفره تحت عنوان SBA-15 كه مساحت سطح بالايي دارند، با اصلاح برخي از گروه هاي عاملي سطحي توسط گروه هاي تيول و ايجاد گونه اصلاح شده SH-SBA-15، به ظرفيت جذب بالاتري براي جذب فلزات سنگين دست پيدا مي كنند. در اين پژوهش به سنتز نانو متخلخل اصلاح شده با گروه عاملي تيول SH-SBA-15 و بررسي ظرفيت جذب يونهاي جيوه با استفاده از نانو حفره سيليكاتي مذكور از محيط آبي پرداخته شد. اثر چند متغير از قبيل غلظت، دز و زمان ماند مطالعه شدند. ظرفيت جذب، و خصوصيات تركيبي پيوند در شرايط تعادل با استفاده از مدل هاي جذب شامل Langmuir، Freundlich و ايزوترم هاي BET تعيين شدند. در نهايت مشخص شد كه زمان تعادل براي جاذب SH-SBA-15 حدود 60 دقيقه مي باشد. مطالعات جذب نشان داد ايزوترم جذب جيوه از معادله فروندليچ تبعيت ميكند.