تأثير تصويرسازي ذهني توام با تمرين قدرتي بر عملكرد و يادگيري سرويس واليبال دردانش‌آموزان هنرستاني شهرستان ميبد

هدف از پژوهش حاظر تعيين تأثير تصويرسازي ذهني توام با تمرين قدرتي بر عملكرد و يادگيري مهارت واليبال هست. به همين منظور از بين 100 دانش آموز دختر هنرستان رشته تربيت بدني كه واحد آمادگي جسماني را پاس كرده اما واحد واليبال را اخذ نكرده‌اند و يا سابقه شركت در رشته واليبال را نداشته‌اند انتخاب شده و از بين آنها 30 نفر به طور نمونه انتخاب و به طور تصادفي به سه گروه آزمايشي و كنترلي و تمرين قدرتي تقسيم شدند. و تحت يك دوره تمريني در ده جلسه (هر جلسه 25 دقيقه اي) قرار گرفتند. بدين منظور از آزمون ايفرد براي سنجش نوآموزان استفاده شد. و شركت كنندگان در پايان مرحله اكتساب نيز پرسشنامه تصوير سازي ذهني را تكميل كردند. در بررسي برابري واريانس نمونه‌ها با توجه به مقدار به دست آمده sig كه برابر با 0.710 هست و مقداري بزرگتر از 0.05 هست. لذا مي‌توان نتيجه گرفت كه واريانس نمونه‌ها همگن هست. در آزمون ANOVA در پيش آزمون در خروجي (جدول 8 ) با توجه به مقدار به دست آمده sig كه برابر0.000 هست و كوچكتر از 0.05لذا فرضيه صفر مبتني بر برابري ميانگين سه گروه مي‌تواند برابر باشد. د رگروه سوم آزمون t با ضريب همبستگي برابر 0.8 است و تمرين قبل و بعد همبستگي خوبي دارند. و روي هم تأثير مي گذارند و ميانگين با مقدار مورد آزمون تفاوت معناداري دارد و بعداز تمرين همراه با تصوير سازي متناسب بوده است. مقايسه اين گروهها نشان مي‌دهد كه گروه كنترل هيچ پيشرفتي نداشته و گروه تصويرسازي ذهني توانسته است در اين دوره پيشرفت زيادي داشته باشد. نتيجه گيري : تصويرسازي ذهني مي‌تواند در يادآوري تجربيات جسماني نقش موثري ايفا نمايد وبه بهبود عملكرد ورزشي بينجامد.