مقايسه تاثير دوازده هفته تمرين مقاومتي و هوازي بر سطح آنزيم هاي كبدي زنان ميانسال داراي كبد چرب

زمينه واهداف: كبد از اندام هاى اصلى و بزرگ بدن است كه با كمك آنزيم هاى مختلف در تنظيم فعاليت هاى هورمونى و سوخت و سازى بدن، نقش دارد. بيماري كبد چرب غيرالكلي، به عنوان يكي از شايع ترين بيماري هاي كبدي شناخته شده است. ورزش باعث كاهش ميزان آنزيم هاي كبدي در سرم بيماران مبتلا به كبد چرب مي شود. از اين رو هدف از پژوهش حاضر مقايسه تاثير دوازده هفته تمرين مقاومتي و هوازي بر سطح آنزيم هاي كبدي زنان ميانسال داراي كبد چرب مي باشد . روش پژوهش: اين پژوهش ازنظرهدف كاربردي وبه لحاظ روش نيمه تجربي مي باشد. جامعه آماري آن را زنان ميانسال تمرين نكرده، غير يائسه مشهدي داراي كبد چرب در سالن بدنسازيATP تشكيل مي دهد كه از بين آنان تعداد۳۶ نفر به صورت تصادفي انتخاب و به طور تصادفي نيز به سه گروه هوازي (۱۲ نفر)،مقاومتي(۱۲ نفر) وكنترل (۱۲نفر) تقسيم شدند. نمونه ها افرادي بودند كه بيماري كبد چرب درآن ها از طريق سونوگرافي مشخص شده بود وشدت بيماري آنها در مرحله درجه يك بيماري محسوب مي شد. پيش آزمون از هرسه گروه بعمل آمد . برنامه تمرينات مقاومتي شامل دوازده هفته و تمرينات هوازي نيز به مدت 12 هفته و سه جلسه در هر هفته ، با شدت 60 تا ۷۵ درصد حداكثر ضربان قلب اجرا شد. پس از 12 هفته ، از هرسه گروه پس آزمون گرفته شد. به منظور تحليل داده ها از آمار توصيفي (رسم جداول وميانگين ها )، آزمون كلوموگروف اسميرنف جهت تعيين نرمال بودن داده ها و از آزمونANOVA و تعقيبي توكي دانكن براي آزمون فرضيه ها استفاده شد. سطح معناداري ٠۵/ ٠ p در نظر گرفته شد و عمليات تجزيه وتحليل با استفاده از نرم افزار spss انجام گرديد. يافته ها:پژوهش حاضر نشان مي دهد بين تاثير تمرين هوازي و مقاومتي بر سطح آنزيم آلكالين فسفاتاز زنان داراي كبد چرب تفاوت معناداري وجود ندارد .اما بين تاثير تمرين هوازي و مقاومتي بر سطح آنزيم هاي آلانين آمينوترانسفراز و آسپارتات آمينوترانسفراز زنان داراي كبد چرب تفاوت وجود دارد.. نتيجه گيري: با توجه به نتايج اين پژوهش مي توان گفت دوازده هفته تمرينات هوازي ، در مقايسه با تمرينات مقاومتي، كاهش معنادار در ASTوALT در زنان ميانسال غير فعال، داراي كبد چرب درجه يك را سبب شده است. كاهش سطح اين آنزيم ها مي تواند نشانه ا ي از بهبود وضعيت كبد در اين افراد باشد