طراحي سازه هاي مقاوم در برابر انهدام پيشرونده با روشهاي آئين نامه

خرابي پيش رونده عبارت است از انتشار اسيب اوليه ناشي از يك واقعه اغازگر از يك جز به اجزاي ديگر كه عموما در بخش نسبتا كوچكي از سازه اتفاق مي افتد. با وجود اينكه احتمال وقوع اين پديده زياد نمي باشد اما در مواقع رخداد انهدام پيش رونده خسارات مالي، جاني و امنيتي جدي وارد مي شود كه اين باعث اهميت بيشتر پيشگيري از وقوع حوادثي از اين قبيل خواهد گرديد . در اين مقاله يك ساختمان بتن آرمه قاب خمشي مطابق آئين نامه هاي مقررات ملي ايران طراحي و سپس همان سازه در برابرخرابي پيش رونده طراحي مي شود . روش هاي تحليلي ايين نامه اي بر اساس حذف عضو باربر از سازه استوار هستند لذا اثر انهدام ستون هاي كناري، گوشه و مياني در طبقه اول بررسي شده است. سپس خرابي پيش رونده سازه مورد مطالعه در شرايط بحراني ارزيابي مي شود و در نهايت عملكرد و اقتصادي بودن طرح بررسي شده تا بتوان اين نياز را پوشش داد. پس از ارزيابي نتايج دريافتيم كه كاربري سازه در حساسيت آن در خرابي پيش رونده نقش مهمي ايفا مي كند و در مدل بررسي شده اگر چه معيار هاي پذيرش اناليز ديناميكي غير خطي تاييد شده است ولي تيرهاي قاب هاي غيركناري نقطه اتصال به ستون دوم از ابتدا و انتهاي قاب و تكيه گاه هاي كناري سازه با توجه به نتايج آناليز استاتيكي غير خطي نياز به اصلاح و تقويت را نشان مي دهند . با استناد به نزديك بودن برآورد تغيير شكل سازه و لنگر هاي تيرها در آناليز استاتيكي خطي و غير خطي با آناليز ديناميكي غير خطي، اندازه هاي برش هاي به دست امده در تير ها از تحليل ديناميكي غير خطي بسيار كمتر از ساير تحليل ها مي باشد .