بررسي ارتباط بين شاخص هاي التهابي و عضلاني پس از يك وهله تمرين برونگرا

فعاليت هاي بدني منظم با شدت متوسط، تأثيرات مطلوبي بر سيستم ايمني بدن دارد؛ در حالي كه فعاليت هاي بدني نامنظم و يا با شدت بالا نظير تمرينات برونگرا ممكن است سيستم ايمني بدن را تحت فشار قرار دهد. شاخص عمومي التهاب مرتبط به بيماري قلبي- عروقي سلول سفيد (WBC)، CRPو IL-6 مي باشد.CRP خون نسبت به ديگر شاخص هاي التهابي، ارتباط قوي تري با بيماري قلبي- عروقي دارد. بيشتر تحقيقات، تأثيرات فعاليت هاي بدني بلند مدت را بررسي كرده اند و اطلاعات اندكي در مورد تأثيرات تمرينات كوتاه مدت وجود دارد (3). با توجه به تك جلسه اي ورزش كردن بعضي از مردم و نيز موارد ورزش تفنني نظير كوه پيمايي هاي آخر هفته ها، بنابراين مطالعه حاضر با هدف ارزيابي تأثير يك جلسه تمرين برونگرا بر شاخص پيشگو كننده بيماري قلبي- عروقي و شاخص CPK ، شاخص آسيب عضلاني در پسران جوان تمرين كرده، بعنوان قشري كه نمونه اي از جامعه هستند، انجام شد تا به بررسي جوانب مختلف التهاب و آسيب بپردازد. روش شناسي: جامعۀ آماري پژوهش شامل دانشجويان پسر غير ورزشكار شركت كننده در واحد عمومي دانشگاه صنعتي كرمانشاه بودند كه از بين آن ها 30 نفر داوطلبانه و از طريق پرسشنامه¬هاي ثبت سلامتي و پرسشنامۀ خود ساخته محقق انتخاب و به صورت تصادفي به دو گروه 15 نفري كنترل و تجربي تقسيم شدند. آزمودني¬هاي گروه تجربي اقدام به انجام 50 فرود از روي نيمكت (Drop Jump) 60 سانتي متري به زمين كه با فاصله 10 ثانيه از هم، در 5 مرحله 10 حركتي (كه بين هر مرحله يك دقيقه استراحت) كردند. از آن¬ها در پيش و24 ساعت پس از آزمون در شرايط آزمايشگاهي مقدار cc10 خون سياهرگي پس از 5 دقيقه استراحت كامل و از وريد زندزيرين از دست برتر گرفته و سپس در ظرف يخ قرار داده شد و براي تجزيه و تحليل به آزمايشگاه منتقل شد. به منظور تعيين فاكتور CRP با استفاده از كيت تجاري الايزا با استفاده از روش Reader Elisa و براي اندازه گيري CK از كيت¬هاي تجارتي پارس آزمون، از روشJAFFE استفاده شد. بحث و نتيجه گيري: افزايش قابل توجه غلظت شاخص¬هاي فوق نسبت به سطوح استراحتي در اين تحقيق احتمالاً به دليل شدت بالاي تمرين مقاومتي برونگرا و نقش مكانيسم¬هاي سوخت و سازي و مكانيكي در آسيب عضلاني در آزمودني¬هاي تمرين نكرده مي¬باشد. ممكن است CRP با تاثير گذاري مستقيم بر فرآيندهايي همانند فعال سازي مكمل، آپوپتوز، فعال سازي سلول عروقي، بكارگيري مونوسيت، تجمع ليپيد و ترومبوز در هر يك از اين مراحل درگير باشد. هر يك از اين فرآيندها چندين مكانيسم را ايجاد مي كنند كه ممكن استCRP بر پيشرفت آن تاثيرگذار باشد. انجام تمرين ورزشي منظم از يك سو بطور مستقيم با كاهش توليد سايتوكين ها از بافت چربي، عضله و سلول هاي تك هسته اي و بطور غيرمستقيم با افزايش حساسيت انسولين، افزايش ظرفيت آنتي اكسيداني، بهبود عملكرد آندوتليال و كاهش وزن، شاخص هاي التهابي را كاهش دهد و از سوي ديگر افزايش در توليد سايتوكين هاي التهابي ناشي از ورزش، باعث توليد راديكال هاي آزاد مي شود كه فعاليت هاي آنتي اكسيدان هاي آن ها را براي جلوگيري از بيماري قلبي افزايش مي دهد. به طور خلاصه بر اساس يافته¬هاي اين پژوهش يك جلسه تمرين برونگرا با پروتكل ذكر شده موجب تغييرات معني¬دار در شاخص¬هاي التهابي قلبي عروقي و عضلاني آسيب مي شود و اين موضوع خطرزا بودن تمرينات شديد براي افراد مبتدي و شركت در برنامه هاي ورزشي تفريحي سنگين را به ويژه در افرادي كه مشكلات زمينه اي قلبي عروقي دارند را مي رساند و در نهايت اينكه پيشنهاد مي شود كه براي پيشگيري از بيماري هاي قلبي- عروقي در افراد جوان، اجراي تمرينات تداومي و مستمر بجاي تمرينات نامنظم و سنگين در دستور كار قرار گيرد.