بررسي تركيبات شيميايي اسانس و خاصيت آنتي اكسيداني سه گونه آويشن

گونه هاي آويشن يكي ازپرمصرف ترين و ارزشمندترين گياهان دارويي دنياست. اين گياهان خصوصا به دليل دارا بودن دو تركيب تيمول وكارواكرول از اهميت بالايي برخوردار است. كميت وكيفيت مواد موثره گياهان دارويي به طور بارزي تحت تاثير عوامل اكولوژيكي و اقليمي مي باشد. بدين لحاظ ميزان تيمول و كارواكرول سه گونه آويشن و مقايسه خواص آنتي اكسيداني آن ها مورد بررسي قرار مي گيرد. بدين منظور سرشاخه هاي گلدار سه گونه آويشن از زيستگاه هاي مختلف (آزادبر، اشتهارد،طارم، زنجان) جمع آوري و در سايه خشك شدند. استخراج اسانس با استفاده از دستگاه كلونجر به مدت 3 ساعت انجام شد. اسانس هاي استخراج شده با استفاده از دستگاه GC وGC/MS مورد آناليز قرار گرفت. نتايج نشان داد تفاوت هاي اساسي بين تركيبات اسانس و بازده آن وجود دارد. تركيب اصلي در آويشن دنايي(Thymus daenensis) اشتهارد، آويشن(Thymus lancifolus) گاوازنگ، تيمول است كه به ترتيب مقادير81/59 و 68/61 درصد مي باشد. در حالي كه تركيب غالب در آويشن كوهي(Thymus kotschyanus) آزادبر، كارواكرول56/72 درصد و طارم 50/16 درصد مي باشد. بازده اسانس در آويشن اشتهارد، گاوازنگ، آزادبر و طارم به ترتيب3/91، 1/9، 1/41، 1/9 است. بر اساس نتايج اين تحقيق، خاصيت آنتي اكسيداني اكوتيپ آزادبر بيشتر از ديگر گونه ها بود.