بررسي تاثير غلظت هاي مختلف بنزيل آدنين و ايندول استيك اسيد بر كالوس زايي گياه ختمي (Alcea rosea L.) در شرايط درون شيشه اي

ختمي يكي از گياهان دارويي و زينتي بومي ايران مي‌باشد كه در درمان بسياري از بيماري هاي تنفسي و گوارشي از گذشته كاربرد داشته است. علي رغم سابقه طولاني استفاده از اين گياه در طب سنتي، تاكنون گزارش هاي اندكي در زمينه كشت بافت و بيوتكنولوژي اين گياه منتشر شده است. به همين منظور، پژوهش حاضر با هدف دست يابي به بهترين شرايط كالوس زايي ختمي با استفاده از تنظيم كننده هاي رشدي بنزيل آدنين و ايندول استيك اسيد از طريق ريز نمونه هاي كوتيلدون اين گياه انجام گرفت. نتايج حاصل از اين آزمايش نشان داد كه افزايش غلظت IAA سبب افزايش ميزان كالوس زايي و كاهش مدت زمان القا كالوس در اين گياه مي‌گردد و همچنين كاربرد BA در كنار IAA درصد كالوس زايي و مدت زمان القا كالوس را بهبود مي بخشد. بر اساس نتايج به دست آمده، تيمار 20 ميكرومولار IAA به همراه 10 ميكرومولار BA بهترين تركيب براي كالوس زايي ختمي در محيط كشت MS مي‌باشد. همچنين غلظت هاي برابر اين تنظيم كننده هاي رشدي، سبب القا باززايي مستقيم شاخساره مي‌گردد.