كشت بافت و باززايي درون شيشه اي گياه دارويي Plantago major

استفاده از گياهان به عنوان دارو پيشينه ي بسيار قديمي دارد و در تمام تمدن هاي گذشته از آن ها به عنوان داروهاي گياهي استفاده مي كردند. بارهنگ يكي از جنس هاي خانواده پلانتاجيناسه و گياهي دارويي است. بارهنگ كبير (Plantago major) يكي از با ارزش ترين گونه هاي اين جنس است و متابوليت هاي ثانويه باارزشي دارد. ريزنمونه هاي برگ، ساقه و ريشه اين گياه در شرايط درون شيشه اي بر روي محيط (MS) با تركيب غلظت هاي مختلفي از تنظيم كننده هاي رشدي TDZ و IBAكشت گرديدند. بعد از چهار هفته، درصد كالوس زايي و باززايي ريزنمونه¬ها محاسبه شدند. بيشترين درصد كالوس زايي (100%) در سطح 2:1 ميلي گرم بر ليتر TDZ: IBA در هر سه ريزنمونه و بيشترين باززايي(100%) در برگ ها و در تركيبات هورموني 1/5:0 ميلي گرم بر ليتر TDZ: IBA ، 1 :1/5ميلي گرم بر ليتر TDZ: IBA بترتيب با درصد باززايي مستقيم (30% و 69/05 %) و 2 :1/5 ميلي گرم بر ليتر TDZ: IBA ، 2:1 ميلي گرم برليتر TDZ: IBA با درصد باززايي غير مستقيم ) 83/33% و 100%) نشان داده شد. غلظت 2:1 ميلي گرم بر ليتر TDZ: IBA توانست بيشترين درصد باززايي و كالوس را در هر سه ريزنمونه نشان دهد و بالاترين فراواني در تعداد شاخه در محيط حاوي 1:2 ميلي گرم بر ليتر TDZ: IBA (برگ 41/67) و 2:2 ميلي گرم بر ليتر TDZ: IBA (ساقه 21) و (ريشه 9 ) مشاهده گرديد. گياهچه هاي باززا شده براي ريشه زايي به محيط 0/5 ميلي گرم بر ليتر IBA انتقال يافتند و گياهچه هاي ريشه دارشده به گلدان هاي حاوي پيت ماس و پرليت (80:20%) منتقل شدند و در فواصل منظم با محلول هوگلند و آب مقطر آبياري گرديدند. نتايج ما نشان داد كه باززايي ها از نوع شاخه هاي جانبي (Adventitious shoot) هستند و گياه بارهنگ كبير پتانسيل بالايي براي باززايي دارد و ريزنمونه برگ اين گياه در مقايسه با ريزنمونه هاي ديگر باززايي بهتري را نشان دادند.